تبیین نقش سیستم سلامت در وقوع پلی فارماسی در سالمندان ایران

مقدمه: مصرف داروی بدون اندیکاسیون غیر ضروری (پلی فارماسی) در تمامی سنین بویژه سالمندی، با افزایش عوارض دارویی، خطاهای درمانی، افزایش خطر بستری شدن افزایش هزینه درمانی همراه است. سیستم ارایه خدمات سلامتی در این بین می تواند نقش تسهیل گر یا مانع را ایفا کند. در این مطالعه به دنبال توصیف عمیق نقش سیستم سلامت ایران در شکل گیری پلی فارماسی در سالمندان هستیم.مواد روش: در این مطالعه تحلیل محتوای استقرایی که به روش گرانهایم انجام شده است، انتخاب نمونه ها به صورت هدفمند بوده تا رسیدن به اشباع ادامه داشته است. شرکت کنندگان این مطالعه از بین پزشکان، داروسازان، سیاستگزاران عرصه سلامت سالمندان انتخاب شدند.نتایج در این مطالعه جمعا 25 نفر 9) مرد و16 زن) شرکت نمودند. نتیجه تحلیل دادهها پس از ادغام طبقات مشابه از نظر ویژگی، طبقه اصلی شرایط سیستم ارجاع، چگونگی دسترسی به پزشک مدیریت دادههای سلامت، بازار دارو، قوانین ضمانت اجرایی، حمایت اجتماعی بود که خود از ادغام 14 زیر طبقه شکل گرفت.بحث نتیجه گیری: برخی از شرایط حاکم بر سیستم سلامت ایران بستر زمینه سازی برای وقوع پلی فارماسی در سالمندان را فراهم میکند. در اثر عدم وجود سیستم ارجاع مشخص، بیمار در انتخاب مراجعه به پزشک آزاد در عمل به دستورات پزشکان متعدد سردرگم است. نبود پرونده الکترونیک در دسترس برای پزشک داروساز، رعایت نکردن قوانین، نبود ضمانت اجرایی قوی برای قوانین موجود ضعف نظارت ها از دیگر عوامل اثر گذار است. ضعف کارآمدی در بیمه ها، ناکافی بودن خدمات حمایتی کمبود نیروی متخصص در فیلد سالمندی هم در سیستم سلامت ایران مشهود است. بنابر این برای پیشگیری نیز طراحی مداخلات موثر در زمینه پلی فارماسی در سالمندان نمیتوان نقش سیستم سلامت را نادیده گرفت.

کلیدواژه ها:

پلی فارماسی ، سالمندی ، تحلیل محتوای استقرایی