بررسی روند تغییرات بارش و اثرات آن بر سیل خیزی حوزه آبخیز ایستگاه حسین آباد

سیل به عنوان یکی از بلایای طبیعی بوده و هر سال در اقصی نقاطکشور خسارت های هنگفت و غیرقابل جبرانی را ایجاد می کند. در اینراستا ارتبا بین بارش و سیلاب یک رابطه بسیار پیچیده بوده کهکمتر تغییرات زمانی آن مورد توجه قرار گرفته است.همچنین بارشبه عنوان مهمترین عنصر اقلیمی همواره در سرزمین ایران ازپیچیدگی های خاصی برخوردار بوده است. تحقیق حاضر به دلیلاهمیت بالای این موضوع در مدیریت سیلاب و برنامه ریزی ها درجهتتوسعه پایدار در حوزه آبخیز ایستگاه حسین آباد دردوره زمانی1365 تا 1386 انجام شد و نتایج نشان داد که پارامترهایی نظیر زمانبارش ، نوع بارش و بارش های حداکثر 24 ساعته می توانند باعثایجاد سیلاب گردند وسیلابهای متفاوتی ایجاد نمایند. در اینایستگاه روند بارش با بارش های سنگین تطابق دارد به طوری که درهر سالی که مقدار بارندگی بیشتر بوده در آن سال بارشهای سنگیننیز افزایش داشته اند. مثلا در سال 1371 بیشترین حداکثر 24ساعته با 99 میلیمتر و بیشترین میزان بارندگی با 488 میلیمتراتفاق افتاده است. همچنین بین بارش حداکثر 24 ساعته سالانه ودبی حداکثر سالانه رابطه مستقیمی وجود دارد و درسالی که بارشحداکثر 24 ساعته افزایش یافته است دبی حداکثر سالانه نیز افزایشداشته است و بالعکس. در این ایستگاه ودر طی مدت آماری مذکور، 78/5 درصد از بارش های سالانه بیش از 1 میلیمتر، 18/6 درصد بیش از 10 و 2/9 درصد بیشتر از 30 میلیمتر بوده است. از نتایج حاصل طی تحقیق حاضر می توان جمع بندی نمود که مطالعه اجزایمختلف چرخه آب به خصوص رابطه بین بارش و سیلاب به دلیلپیچیدگی های موجود و تاییرشان ازفاکتورهای متعدد اقلیمی وفیزیکی حوزه آبخیز در مقیاس های زمانی مختلف در تصمیم گیریهای مدیریتی دربخش های مختلف هیدرولوژی به خصوصی ازجنبهمدیریت سیلاب ازاهمیت زیادی برخوردار بوده و مقدمه مدیریتصحیح منابع آب یک حوزه آبخیز می باشد.

کلیدواژه ها:

سیل ، بارش ، چرخه آب ، حسین آباد