شناسایی نقاط بحرانی آب زیرزمینی در آبخوان دشت گرگان و ارائه راهکارهای رفع این بحران

مطالعه کمی منابع آب زیرزمینی و پایش دقیق روند تغییرات آنهاطی گذر زمان، به ویژه در مناطقی که با محدودیت منابع آبی رو بروهستند، امری ضروری جهت مدیریت صحیح و بهره برداری پایداراین منابع محسوب میگردد. استان گلستان نیز به عنوان یکی ازاستان های نیمه خشک ایران، به دلیل برداشت های بی رویه از سفرهآب زیرزمینی و کاهش ریزش های جوی در چند سال گذشته، باافت سطح ایستابی و افزایش شوری آب زیرزمینی مواجه گردیده است.دشت گرگان با وسعت حدود 4727 کیلومترمربع، یکی ازبزرگترین دشتهای ایران و مهمترین دشت استان گلستان از نظرتأمین آب برای مصارف کشاورزی و آشامیدنی است. در این دشتشبکه ای از پیزومترها و چاه های مشاهدهای وجود دارد که اندازه-گیری مستمر ماهانه بیش از 30 ساله را شامل میشوند. در اینپژوهش به بررسی تغییرات کمی منابع آب زیرزمینی دشت گرگان،به منظور تعیین وضعیت کنونی آبخوان (از طریق مقایسه داده هایفعلی با داده های سالهای قبل) پرداخته می شود . برای بررسیهیدروژئولوژی دشت، از آمار 30 ساله (1392-1362) پیزومترهای دشت گرگان، به علت کاملتر بودن نسبت به دوره های قبل، استفادهشد. ابتدا به رسم نقشه های هم پتانسیل و همافت و هیدروگرافدشت پرداخته شد و سپس با کمک این نقشه ها، هیدروژئولوژیدشت مورد بحث و بررسی قرار گرفت تا در نهایت بتوان نقاطبحرانی آب زیرزمینی را مورد شناسایی قرار داد.

کلیدواژه ها:

سطح آب زیرزمینی ، افت سطح آب ، هیدروگراف دشت ، نقشه هم پتانسیل ، راهکارهای مدیریتی ، دشت گرگان