ارتباط نقش معلم در ایجاد خلاقیت و شیوه های آموزش خلاقانه با دانش آموزمحوری

یکی از مهمترین پایه های کیفیت بخشی در آموزش روش تدریس مناسب است. پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر به کارگیری روشهای مختلف تدریس بر میزان خلاقیت و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان انجام شد. پژوهش به روش شبه تجربی با گروه گواه انجام شد. جامعه آماری، دانش آموزان دوره متوسطه دوم استان هرمزگان بودند که با روشهای نمونه گیری تصادفی، تعداد 135 نفر نمونه انتخاب شدند. ابزار استفاده شده در این تحقیق پرسشنامه خلاقیت عابدی (1372) و آزمون محقق ساخته پیشرفت تحصیلی بود. بهمنظور آزمودن فرضیه های تحقیق از روش مانوا و آنوا استفاده شد. یافته ها حاکی از آن بود که میزان خلاقیت و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان با توجه به روشهای مختلف تدریس متفاوت است. بر مبنای نتایج روش تدریس معلم میتواند خلاقیت را در دانش آموزان افزایش دهد. آموزش با پرورش به آموزش خلاق و پرورش خلاقیت بپردازد درنتیجه دانش آموز انی که با شیوه ای تدریس جدیدتر آموزش میبینند پیشرفت تحصیلی و خلاقیت بالاتری دارند.

کلیدواژه ها:

خلاقیت ، شیوه های آموزش خلاقانه ، صلاحیت های معلم