رابطه بین خودناتوان سازی تحصیلی و تمایل به اعتیاد

هدف از این مطالعه بررسی رابطه میان خودناتوان سازی تحصیلی و گرایش به اعتیاد در دانش آموزان پسر دبیرستانی در شهر قم بود. روش پژوهش میدانی و از نوع همبستگی بود.جامعه پژوهش شامل دانش آموزان بود. شرکتکنندگان شامل 327 دانش آموز بود که با روش نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای انتخاب شدند. ابزار مورداستفاده در این پژوهش شامل پرسشنامه خودناتوان سازی تحصیلی و پرسشنامه ایرانی گرایش به اعتیاد محقق ساخته (1397) بود. به منظور تجزیه وتحلیل داده های آماری، از ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه استفاده شد. بر اساس نتایج همبستگی پیرسون، میان گرایش به اعتیاد و خودناتوانسازی تحصیلی رابطه مستقیم معناداری وجود داشت. نتیجه رگرسیون چندگانه نیز نشان داد که خودناتوانسازی تحصیلی میتواند گرایش به اعتیاد را تبیین کند. با توجه به نتایج ارائه راهبردهایی برای مقابله با خودناتوان سازی تحصیلی میتواند به کاهش گرایش به اعتیاد کمک کند.

کلیدواژه ها:

خودناتوان سازی تحصیلی ، گرایش به اعتیاد ، مواد مخدر