رابطه بین الگوهای ارتباطی خانواده با عملکرد تحصیلی

تحقیق حاضر با هدف پیشبینی عملکرد تحصیلی بر اساس الگوهای ارتباطی خانوادگی در دانش آموزان انجام شد. در این مطالعه، دانش آموزان دختر دوره ی دوم متوسطه رشته علوم وادبیات انسانی در منطقه 13 آموزش وپرورش شهر تهران که تعداد آنها 784 نفر بود، به عنوان جامعه آماری در نظر گرفته شدند. حجم نمونه 260 نفر 130) سوم 130 دهم) به روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. پرسشنامه الگوهای ارتباطی خانوادگی فیتزپاتریک و کوئرنر (2004) و پرسشنامه عملکرد تحصیلی فام و تیلور (1999) جهت جمع آوری اطلاعات مورداستفاده قرار گرفت. داده ها با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون مورد تحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان دادند که بین الگوهای ارتباطی خانوادگی به طورکلی و همچنین هردو بعد آن (بعد گفت وشنود و بعد همنوایی) با عملکرد تحصیلی رابطه مثبت و معنادار وجود دارد. به علاوه، سهم متغیر گفتوشنود نسبت به سهم متغیر همنوایی در پیشبینی متغیر عملکرد تحصیلی بیشتر است. بنا به نتایج، لزوم ارتباط کلامی و گفت وشنود با فرزندان، جهت افزایش عملکرد تحصیلی آنان مطرح است.

کلیدواژه ها:

الگوهای ارتباطی خانوادگی ، جهتگیری گفت وشنود ، جهت گیری همنوایی ، عملکرد تحصیلی