رابطه بین سبک های تفکر و باورهای معرفت شناختی با انگیزش پیشرفت معلمان

هدف تحقیق حاضر بررسی رابطه بین سبک های تفکر و باورهای معرفت شناختی با انگیزش پیشرفت معلمان دوره ابتدایی شهر قزوین بود. 250 نفر از معلمان دوره ابتدایی ناحیه 1 و 2شهر قزوین که به صورت روش نمونه گیری تصادفی طبقهای انتخاب شدند، آزمونهای سبک تفکر استرنبرگ- واگنر (1991)، باورهای معرفت شناختی شومر (1990) و انگیزش پیشرفت ای سی ام تی (1994) را پاسخ دادند. تحلیل داده ها با بهره گیری از روشهای آزمون T ، ضریب همبستگی اسپیرمن، آزمون تحلیل واریانس، رگرسیون چند متغیری نشان داد که: از میان سبکهای تفکر، سبک تفکر قضاوت گر و از میان ابعاد باورهای معرفت شناختی، قطعیت دانش و یادگیری سریع، و جنسیت میتوانند انگیزش پیشرفت را پیش بینی کنند. رابطه سایر خرده مقیاسهای باورهای معرفت شناختی اعم از ساده بودن دانش و اعتقاد به ذاتی بودن توانایی یادگیری با انگیزش پیشرفت معنادار و منفی بود و معلمان زن از انگیزش بالاتری نسبت به معلمان مرد برخوردار بودند. نتایج حاصل، بر وجود رابطه بین سبک تفکر با انگیزش پیشرفت تاکید دارد و مشخص میکند که آموزش باورهای معرفت شناختی به معلمان، میتواند باعث افزایش انگیزش آنها شود.

کلیدواژه ها:

سبک های تفکر ، باورهای معرفت شناختی ، انگیزش پیشرفت ، معلمان