اثربخشی درمان شناختی – رفتاری بر افسردگی دانش آموزان

هدف اصلی پژوهش اثربخشی درمان شناختی – رفتاری بر افسردگی دانش آموزان بود. پژوهش حاضر از نوع شبه تجربی با طرح پیش آزمون – پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه دانش آموزان دوره متوسطه اول شهر همدان بود. ابزار گرداوری اطلاعات در این پژوهش پرسشنامه افسردگی بک (1961) بود. با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای تعداد 250 نفر به تصادف انتخاب شدند و از بین آنها 30 نفر که نمره بالاتر ازمیانگین داشتند به صورت تصادفی به دو گروه آزمایش و گواه تقسیم شدند. گروه آزمایش به مدت هشت جلسه 90 دقیقه ای به صورت گروهی تحت آموزش شناختی - رفتاری قرار گرفت، در این مدت گروه کنترل به فعالیت های معمول خود مشغول بود. تجزیهوتحلیل داده ها با استفاده از روش تحلیل کوواریانس صورت گرفت. یافته ها نشان داد میانگین متغیر افسردگی گروه آزمایش در پس آزمون نسبت به میانگین گروه کنترل، موجب کاهش افسردگی گروه آزمایش شده است. نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد که اثربخشی درمان شناختی – رفتاری بر افسردگی دانش آموزان متوسطه اول شهر همدان تاثیر دارد.

کلیدواژه ها:

درمان شناختی – رفتاری ، افسردگی ، دانش آموزان