مدلی جهت انتخاب استراتژی نگهداری و تعمیرات: مطالعه موردی در شرکت برق

هدف تحقیق حاضر انتخاب بهینه استراتژی های نگهداری و تعمیرات برای دو قطعه کلیدی در حوزه انتقال برق با استفاده از روش های تحلیلسلسله مراتبی فازی گروهی ، روش سوارا و روش تاپسیس فازی گروهی می باشد. انتخاب و اجرای سطح بهینه ای از استراتژی های نت با توجهبه در دسترس بودن، قابلیت اطمینان و توجه به سرمایه گذاری های مجدد از مسایل چند معیاره ای است که مهندسان نت و مدیران صنایع باآن مواجه هستند. ساختار تصمیم گیری و حل مسیله تحقیق حاضر، مبتنی بر بررسی معیارهای ایمنی، ارزش افزوده، هزینه، امکان سنجی وکاهش تولید در استراتژی های چهارگانه نت پیشگیرانه، نت مبتنی بر شرایط ، نت مبتنی بر قابلیت اطمینان و نت اصلاحی در شرکت انتقالبرق می باشد. فاز اول تحقیق شامل بررسی معیارهای اصلی و زیر معیارها با استفاده از تحلیل سلسله مراتبی فازی جهت تعیین وزن، فاز دومشامل تعیین مجدد وزن با استفاده از روش سوارا و ادغام وزن های بدست آمده از دو روش، فاز سوم شامل تعیین رتبه گزینه ها با استفاده ازتکنیک تصمیم گیری تاپسیس فازی گروهی می باشد. نتایج به دست آمده حاکی از آن است که استراتژی نت مبتنی بر قابلیت اطمینان برایترانسفورماتور و استراتژی نت مبتنی بر شرایط برای بریکر در این صنعت مورد مطالعه مناسب می باشد. هر چند که استراتژی انتخاب شده قابلتعمیم بر تمامی دوره های زمانی و مکانی نیست، اما از آنجاییکه نتایج حاصل از مطالعه موردی به تایید خبرگان ، سازمان انتقال برق رسید. متدتصمیم گیری مورد استفاده قابلیت اطمینان لازم جهت استفاده در موارد مشابه را خواهد داشت.

کلیدواژه ها:

نگهداری و تعمیرات ، استراتژی ، تاپسیس فازی گروهی ، تحلیل فرآیند سلسله مراتبی فازی گروهی ، سوارا