ضرورت گذار از رویکرد واکنشی به رویکرد فوق فعال در مواجهه با سیل، با تکیه بر آینده نگاری استراتژیک
محل انتشار: هفتمین کنفرانس جامع مدیریت و مهندسی سیلاب
سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 540
فایل این مقاله در 25 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
IFMC07_031
تاریخ نمایه سازی: 16 مرداد 1399
چکیده مقاله:
سیل مخاطره ای محیطی است. عامل اصلی سیل میزان بارش است. اگر مدت زمان بارش باران زیاد باشد و در عین حال باران با شدت ببارد پدیده ای بنام سیل به وجود می آید. ساختار زمین (پستی و بلندی های زمین) نقش برجسته ای در وقوع و شدت سیلاب دارد. به وجود آوردن هر گونه تغییری در ساختار زمین می تواند در کم و کیف سیل اثرگذار باشد. سیل در اکثر موارد با غافل گیری همراه است و از این روی سازمان ها و مدیران درمواجهه با آن رویکردی واکنشی و اغلب شتابزده دارند که این موضوع باعث افزایش هزینه و ناکارآمدی استراتژی ها و تصمیم ها می شود. بنابرین مدیریت این مخاطره محیطی به یک چالش مهم مدیریتی تبدیل شده است. آینده پژوهی و آینده نگاری استراتژیک رویکردی نوین در پارادایم های مدیریتی و تصمیم گیری است که مواجهه واکنشی را به مواجهه فوق فعال تغییر می دهد و پارادایم های ذهنی مدیران و تصمیم گیران را تغییر می دهد. در این مقاله با روش چرخ آینده ها و با تکیه بر تکنیک ذهن انگیزی پیامدهای کوتاه مدت و بلند مدت سیل فروردین ماه 1398 کشف و با استفاده از چارچوب آینده نگاری استراتژیک هاینز و بیشاپ، مواجهه فوق فعال با سیل اخیر و سیل های آتی تبیین خواهد شد تا مدیران در رخدادهای آتی از حالت انفعالی به حالت فعال در آیند
کلیدواژه ها:
نویسندگان
بهرام سرمست
عضو هئیت علمی دانشگاه پیام نور، تهران، ایران
احد رضایان قیه باشی
پژوهشگر پسادکتری آیندهپژوهی دانشکده مدیریت دانشگاه تهران