بررسی برنامه ریزی آمایش سرزمین و وضعیت اقلیمی منطقه 9 اصفهان در جهت جذب توریست مطالعه موردی :ناژوان

گردشگری نقش مهمی در اقتصاد جوامع ایفا می کند و شناسایی دقیق بازار رمز توسعه آن می باشد به منظور برنامه ریزی، توسعه و مدیریت در گردشگری، می بایست عوامل اقتصادی، طبیعی و اجتماعی و فرهنگی مورد توجه قرار گیرند. گردشگری دارای آثار متفاوت مثبت و منفی بر محیط و بستر خود می باشد همچنین محیط نیز بر روند گردشگری اثرگذار می باشد. پایدارترین آرایشی که به سه مولفه مهم جمعیت سرمایه منابع طبیعی و محیطی یک منطقه یا سرزمین ختم میشود برنامه آمایش سرزمین نامیده میشود spatial planning . سه محور آمایش سرزمین:جمعیت فعالیت و فضا. تنظیم رابطه بین انسان فضا وفعالیتهای انسان در فضا به منظور بهرهبرداری منطقی ازجمع امکانات در جهت بهبود وضعیت مادی ومعنوی اجتماع بر اساس ارزشهای اعتقادی سوابق فرهنگی یا ابزار علم وتجربه در طول زمان است که جزئی از جغرافیا محسوب میشود. ناژوان کنونی با وسعتی در حدود 0011 هکتار در منتهی الیه غربی شهر اصفهان و به عنوان بزرگترین پارک تفریحی و تنها بقایای فضای سبز متمرکز حاشیه شهر و به مثابه ریه شهر اصفهان از دیدگاه زیست محیطی محسوب می شود.این تحقیق بر مبنای فرضیه های زیر صورت گرفته است. 0 برنامه ریزی فضایی یا آمایش سرزمین در ناژوان با مدیریت مناسب - انجام پذیر است . 0 منطقه 9 اصفهان دارای توان طبیعت گردی در تمام فصول می باشد. نوع پژوهش کاربردی و روش پژوهش توصیفی تحلیلی بوده و جمع آوری داده ها از طریق مطالعات اسنادی،کتابخانه ای و میدانی، و ایستگاه سینوپتیک - اصفهان انجام شده است .فرضیه اول با استفاده از نرم افزار spss تجزیه و تحلیل شد و تایید شد و فرضیه دوم با استفاده دوماتون و آمبرژه انجام شد و نتایج این مقاله نشان می دهد که با برنامه ریزی ،مدیریت و سازماندهی این منطقه و ایجاد یک همپیوندی بین آنها است می توان قدرت و توان منطقه را در جذب گردشگران و ارائه خدمات کارآمد، اثربخش و مطلوب بالا برد.هم چنین در این مقاله با توجه به طبقه بندی اقلیمی منطقه وبا استفاده از طبقه بندی دو مارتن و آمبرژه منطقه 9 اصفهان دارای اقلیم خشک سرد می باشد و پتانسیل جذب گردشگر در تمام فصول را ندارد.

کلیدواژه ها:

گردشگری ، ناژوان ، اصفهان ، طبقه بندی اقلیم