شناسایی روند تغییرات دمای شبانه حوضه آبریز گاوخونی

تغییر اقلیم و افزایش درجه حرارت یکی از مسایل مهم زیست محیطی محسوب می شود که در سالهای اخیر افکاربسیاری از محققان علوم محیطی را مشغول و مطالعات زیادی را به خود اختصاص داده است. پژوهش حاضر با هدف بررسی و شناسایی روند تغییرات ماهانه دمای حداقل حوضه آبریز گاوخونی طی نیم قرن گذشته صورت پذیرفته است. در این راستا از آمار ماهانه متوسط دمای حداقل 8 ایستگاه سینوپتیک و کلیماتولوژی در سطح حوضه مذکور طی دوره آماری 2010-1961 استفاده به عمل آمد. با حصول اطمینان از همگن و غیرنرمال بودن داده ها توسط آزمون های کالموگورف اسمیرنوف و رایان جوینر، آزمون ناپارامتری من – کندال جهت محاسبه و تحلیل روند انتخاب گردید. بررسی های انجام شده بیانگر آن است که روندهای افزایشی بیشتر در مناطق شرق، جنوب و قسمت هایی از مرکز حوضه بهوقوع پیوسته و طی ماه های آوریل تا سپتامبر از نمود بیشتری برخوردار می باشد. روندهای کاهشی نیز در مناطق شمالی و غربی حوضه مشاهده شده و در ماه های مارس، مه و ژوئن بیشتر جلب توجه می کند. بررسی های تغییرات کوتاه مدت نیز نشان دهنده این مطلب است که طی دوره آماری مورد مطالعه56/25 درصد تغییرات تصادفی افزایشی 22//91 درصد تغییرات تصادفی کاهشی 16/6درصد روندافزایشی و 3/12 درصد روند کاهشی در سطح حوضه مورد مطالعه به وقوع پیوسته است.

کلیدواژه ها:

آزمون من – کندال ، حوضه آبریز زاینده رود ، روند ، متوسط دمای حداقل