ارزیابی طرح های راهبردی بافت های فرسوده شهری مورد مطالعه : (طرح راهبردی بافت فرسوده مرکزی شهر اهواز)

این پژوهش دیدگاه ها، اندیشه ها و تجربیات کارشناسان جمع آوری شده و هدف آن شناختن الگوی برنامه ریزی حاکم بر طرح راهبردی بافت فرسوده شهر اهواز ، معرفی الگوی حاکم بر برنامه ریزی طرحهای توسعه شهری، دستیابی و تدوین روشی مناسب جهت مداخله در بافتهای شهری است. بر این اساس ، ابتدا به تعریف و استخراج شاخص های هر یک از الگوهای برنامه ریزی رایج ( متمرکز، غیر متمرکز، دموکراتیک، ساختاری-راهبردی و اندک افزا)و همچنین معیارهای لازم جهت ارزیابی(ارتباط و نظام مندی، واقع گرایی، انطباق پذیری و هماهنگی) در خلال ادبیات نظری موجود پرداخته شد. سپس نتایج حاصل از مطالعات نظری در طرح راهبردی بافت فرسوده مرکزی شهر اهواز مورد بررسی قرار گرفت. شیوه ی دستیابی به داده ها به صورت اسنادی و پیمایشی انجام شده است. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از آمار استنباطی (آزمون فریدمن، 2x ،تی تک نمونه و آزمون خی دو) در محیط نرم افزار SPSS ، آمار توصیفی(وزن دهی و امتیاز دهی داده ها)در محیط Excel و جهت تهیه نقشه از نرم افزار gis استفاده شده است. نتایج پژوهش حاکی از آن است که الگوی حاکم بر طرح راهبردی بافت فرسوده شهر اهواز بیشترین انطباق را با الگوی برنامه ریزی متمرکز و ساختاری- راهبردی دارد و در این طرح معیارهای ارزیابی به خوبی رعایت شده اند.

کلیدواژه ها:

ارزیابی ، معیار های ارزیابی ، الگوی برنامه ریزی ، طرح راهبردی ، بافت فرسوده