توسعه گردشگری خلاق در بازآفرینی بافت های فرسوده منطقه 20 تهران

گردشگری خلاق آخرین حلقه از زنجیره تکامل گردشگری است که پس از گردشگری تفریحی و گردشگری فرهنگی امروزه میتوان شاهد فراگیرشدن تقاضا برای محصولات گردشگری خلاق بود. جهان امروز در حال گذار از عصر صنعتی به عصر خلاق است. تغییرات بنیادین در سمت تقاضا و عرضه گردشگری، همچنین ایجاد الگوهای اقتصاد تجربه و اقتصاد دانش بنیان در فضای کلان توسعه اقتصادی، گردشگری را به سمتوسوی خلاقیت پیش برده است. لذا هدف اصلی این تحقیق توسعه گردشگری خلاق در بازآفرینی بافتهای فرسوده منطقه20 شهر تهران است. روش تحقیق در پژوهش حاضر توصیفی-تحلیلی و از نوع پژوهشی- کاربردی است. یافته های پژوهش حاکی این مطلب است که در راستای اولویتبندی متغیرهای اثرگذار گردشگری بر بازآفرینی شهری در بعد کالبدی از دیدگاه ساکنان و گردشگران به ترتیب متغیر تاثیر ساختمانهای بلند و مرتفع در منظر بصری و میزان مراکز پذیرایی و اقامتی دارای اولویت اول میباشند. در بعد اجتماعی نیز شاخصهای اطلاعات از جذابیتهای گردشگری منطقه و احساس امنیت و آرامش به ترتیب دارای اثرگذارترین شاخصها از نظر ساکنان و گردشگران شناختهشدهاند. در بعد اقتصادی نیز از دیدگاه ساکنان و گردشگران تنها شاخص بر وفق مراد بودن کسبوکارها بیانگر میزان اهمیت آن در توسعه گردشگری میباشد و درنهایت در ابعاد زیستمحیطی، تنها شاخصی که بر توسعه گردشگری نقش مهمی داشته است، جذابیتهای گردشگری طبیعی میباشد.

کلیدواژه ها:

گردشگری خلاق ، بازآفرینی ، بافت فرسوده ، منطقه20 تهران.