تحلیل اثرات منطقه ویژه پارس جنوبی برساختار اقتصادی-اجتماعی شهرستان پارسیان

صنعتی شدن یک تصمیم سرنوشت ساز و ضرورتی غیر قابل انکار برای توسعه اقتصادی و اجتماعی مناطق است. تحلیل پیامدهای صنعتی شدن فضاهای شهری و روستایی در مطالعات جغرافیایی مورد توجه محققان و اندیشمندان بوده است. بر اساس رویکرد توسعه پایدار و آمایش سرزمین و توجه به فرآیند سازگاری و هماهنگی فعالیتهای صنعتی با روندهای اقتصادی، اجتماعی و زیست محیطی مناطق و نواحی زمینه های تعادل و توازن ناحیه ای یا پایداری نواحی و مناطق فراهم میشود. آمایش سرزمین به تبیین توانهای محیطی و ارتقاء شاخصهای اجتماعی و اقتصادی و دستیابی به توسعه پایدار ناحیه ای و منطقه ای، نظام متعادل شهر و روستا و شبکه های بهینه خدمات زیربنایی کمک میکند. هدف این پژوهش تحلیل اثرات پروژه صنعتی پارس جنوبی (عسلویه) بر ساختار اقتصادی - اجتماعی شهرستان پارسیان با تاکید بر رویکرد توسعه پایدار و آمایش سرزمین است. پژوهش حاضر از نظر ماهیت، اکتشافی- تحلیلی است. گردآوری داده ها با روش اسنادی صورت گرفته و از مدل طولی و عرضی ایزارد، تکنیک ضریب مکانی (LQ)، روش تعیین نقش شهر و بهره گیری از نرم افزار SPSS تجزیه و تحلیل شده است. یافته های تحقیق نشان دادند که صنعت موجب تغییر شاخصهای اقتصادی - اجتماعی شهرستان از جمله افزایش میزان اشتغال و درآمد، افزایش رفاه اجتماعی، تغییر و تحولات جمعیتی و تغییر نقش شهر پارسیان از کشاورزی و بازرگانی به خدماتی - صنعتی شده است. در صورت کم توجهی به طرحهای جامع شهرستان یا همان طرحهای توسعه و عمران ناحیهای و آمایش سرزمینی تعادل و توازن ساختارهای اجتماعی - اقتصادی و محیط زیستی، در سطح ناحیه و منطقه با چالشها و ناپایداری روبرو خواهیم بود.

کلیدواژه ها:

شهرستان پارسیان ، منطقه پارس جنوبی(عسلویه) ، تحولات اقتصادی ، تحولات اجتماعی ، توسعه پایدار