امکان سنجی توسعه گردشگری پایدار شهرستان کوهرنگ

کشور ایران با توجه به برخورداری از تمدن کهن و آثار تاریخی فراوان و جاذبه های فرهنگی - طبیعی به تصدیق سازمان یونسکو ازنظر دارا بودن جاذبه های گردشگری در ردیف دهم جهان قرار دارد. شهرستان کوهرنگ که محدوده مورد مطالعه این پژوهش است، از جمله مناطقی هست که از جاذبههای طبیعی و انسانی متعددی برای توسعه گردشگری برخوردار است. با این وجود ظرفیت های مناسب، راهبردها و برنامه ریزی در گسترش گردشگری انجام نشده است. هدف پژوهش حاضر شناخت ظرفیتهای توسعه گردشگری در سطح شهرستان کوهرنگ و ارائه برنامه راهبردی جهت توسعه گردشگری این شهرستان است. این تحقیق به لحاظ هدف از نوع تحقیقات کاربردی و رویکرد حاکم بر نوع پژوهش توسعه ای و روش بررسی آن توصیفی- تحلیلی است. برای دستیابی به اهداف پژوهش از مدل راهبردی SOAR و مدل تصمیمگیری چند معیاره AHP استفاده شده است. یافته ها و نتایج نشان می دهد امکان توسعه فعالیت گردشگری در شهرستان کوهرنگ وجود دارد. مهمترین راهبردها برای توسعه فعالیت گردشگری به ترتیب ، تهیه طرحهای ساختاری و استراتژیک توسعه گردشگری ، جذب نیروی متخصص در زمینه گردشگری به منظور برطرف نمودن ضعف در بخشهای تخصصی و ایجاد یک شبکه زنجیره ای گردشگری کارآمد بین اصفهان، چهارمحال و بختیاری، خوزستان به نحوی که بتواند ماندگاری گردشگران را در این مناطق به حداکثر رسانده و خدمات لازم را به موقع به آنها ارائه دهند.

کلیدواژه ها:

توسعه پایدار ، گردشگری ، گردشگری پایدار ، شهرستان کوهرنگ ، برنامه ریزی راهبردی