نقش و جایگاه زنان روستایی در توسعه کشاورزی

یکی از مباحث اساسی در زمینه توسعه، میزان بهره گیری درست و بهینه از تواناییها و استعداد های نیروی انسانی هر جامعه است. به عبارت دیگر میزان بهره گیری از منابع انسانی همواره به عنوان یکی از پارامترهای اساسی توسعه انسانی مطرح بوده ومی باشد. تا از این طریق زمینه مشارکت عادلانه همه اقشار جامعه را فراهم ساخته و از پتانسیل ها ی اجتماعی، اقتصادی آن ها بهرهمند شوند. در این راستا زنان نیز به عنوان پتانسیل ها ی اجتماعی از اهمیت بالایی در توسعه برخوردار هستند که این امر می تواند در جامعه روستایی 1970 م) همزمان با طرح مسایل زنان در برنامههای کلان توسعه و نقش آنان ) نمود بالایی داشته باشد: زیرا در ایران نیز از سال 1349 در توسعه کشاورزی هم مورد توجه قرار گرفت و دلیل این امر، نقش انکارناپذیر زنان روستایی در فعالیت های مختلف جوامعروستایی می باشد. برهمین اساس توجه ویژه به جایگاه و نقش زنان روستایی در توسعه کشاورزی از اهمیت خاصی برخوردار است. پیش فرض کلیدی این مقاله این است که معمولا زنان روستایی علی رغم موقعیت نامناسب اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی، نقش قابل توجهی در جامعه ایفا می نمایند و میزان نقش و مشارکت آن ها در بسیاری از فعالیت های اقتصادی، تولیدی و خدماتی در سطح بالایی است. آنان نقش مهمی در تولید محصولات گوناگون زراعی، باغی، دامی، صنایع دستی و تبدیلی ایفا می کنند.. بنابراین در این مقاله سعی شده با توجه به نقش زنان ضمن توجه به پتانسیل ها ی این قشر در جامعه روستایی، چگونه می توان زمینههای مشارکت هر چه بیشتر زنان را در توسعه کشاورزی فراهم ساخت؟ جهت پاسخگویی به این سوال از روش شناسی توصیفی- تحلیلی با تاکید بر کتابخانهای استفاده شده است.

کلیدواژه ها:

توسعه ، توسعه کشاورزی ، زنان روستایی