تهران و جایگاه آن در شبکه شهرهای جهانی

در دنیای جدید مکان ها یی تحت عنوان شهرهای جهانی، از نقشی پررنگتر و بامسئولیتتر برخوردارند. در چنین شهرهایی، اغلب روابط فراملی اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی تحت کنترل و مدیریت قرار گرفته و دفاتر مرکزی شرکت های بزرگ جهانی ارائه دهندهی خدمات و تولیدکنندهی کالاها و همچنین سازمان های نظارتکننده و قانونگذاری جهانی مستقرمی شود. تهران به عنوان بزرگترین شهر و پایتخت ایران، از ویژگی های اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و سیاسی خاصی از منطقه برخوردار می باشد. واقع شدن در گذرگاه ارتباطی آسیای شرقی و مرکزی با اروپا، دارا بودن نقش مهم و تأثیرگذار در معاملات نفتی و گازی جهان، دارا بودن نقش سیاسی مهم و پراهمیت در منطقه ژئوپلیتیک خاورمیانه و برعهده داشتن یک نقش راهبردی و هماهنگ کننده در جهان اسلام شهر تهران را تبدیل به یکی از مهم ترین و بااهمیت ترین مکان ها ی شهری منطقه تبدیل کرده است. نتایج این تحقیق نشان می دهد که شهر تهران به دلیل عواملی از جمله سیاستگذاری های اجتماعی و اقتصادی نادرست در مواجهه با نیروهای اقتصاد جهانی، برخوردار نبودن از یک سیستم جامعفراملینگر در سطوح مختلف جامعه، ضعف زیرساختهای کالبدی و ارتباطی همسو با نیازهای جهانی، دارا بودن از یک سیستماقتصادی دولتی و متکی بر صادرات نفت، وجود بوروکراسی دولتی در بسیاری از فرآیندهای مهم اقتصادی، اجتماعی یا فرهنگی و پایین بودن سطح کیفی زندگی ساکنین آن و همچنین دلایلی چون آلودگی، کمبود مسکن، بیکاری و... در سطح نازلی از شبکه شهرهای بزرگ منطقه قرار گرفته است و در ارزیابی نهایی این شهر در شبکه شهری ملی و نه حتی منطقه ای قرارر می گیرد . روش تحقیق در این مطالعه اغلب به صورت کتابخانه ای و جستجوی اینترنتی می باشد و در آن نتیجه مقالات، نوشته ها و داده های آماری ارزشمندی استخراج شده است

کلیدواژه ها:

تهران ، شبکه شهری ، شهرهای جهانی ، اقتصاد جهانی ، زیرساختهای کالبدی و فرهنگی- اجتماعی