بررسی قابلیت ها و تنگناهای گردشگری عشایر ایلسون

امروزه گردشگری یکی از منابع مهم در توسعه جوامع انسانی محسوب می شود. در این راستا گردشگری عشایری یکی از نوین ترین زیر شاخه های گردشگری است که چشم اندازهای مناطق عشایری و مهمتر از آن نحوه زندگی و آداب و رسوم عشایران برای جامعه یکجانشین و خسته از رفتارهای تکراری می تواند از جذابیت خاصی برخوردار باشد. این نوع از گردشگری می تواند به عنوان یک راهبرد با برنامه ریزی اصولی و شناسایی مزیت ها و محدودیت های گردشگری عشایری، نقش موثری در توسعه و تنوع بخشی به اقتصاد منطقه ای و به خصوص جامعه کوچ نشین، بر عهده داشته باشد. تحقیق حاضر به این سوال می پردازد که پتانسیل ها و محدودیت های توسعه گردشگری عشایر ایلسون کدامند؟ چه راهکارها و راهبرد هایی جهت توسعه گردشگری، که منجر به توسعه گردشگری عشایری می گردد، وجود دارد؟ به این منظور مقاله حاضر با استفاده از روش توصیفی- تحلیلی و با استفاده از مطالعات میدانی و تعیین نقاط قوت، ضعف، فرصتها و تهدیدها به شیوهSWOT به ارایه استراتژی و راهبرد در جهت توسعه گردشگری عشایر ایلسون پرداخته است. تحلیل های حاصل از مدلSWOT نشان می دهد که این عشایر علی رغم برخوداری از جاذبه های متنوع، به دلیل مسائل مدیریتی، کمبود زیر ساختها(اقامتی – رفاهی، بهداشتی- درمانی و ارتباطی)، ضعف تبلیغات و کمبود منابع مالی را به عنوان موانع اساسی در راه رسیدن به هدف مورد نظر دارد که نیازمند بازنگری و ارائه سیاستهای مناسب در جهت رفع محدودیتها و استفاده از مزیت های نسبی موجود می باشد

کلیدواژه ها:

گردشگری ، گردشگری عشایری ، عشایر ایلسون ، مدلSWOT