واکاوی الگوی فضایی- زمانی جزیره گرمایی تابستانه شهر تهران

جزیره گرمایی شهر که از پیامدهای شهرنشینی و شهرسازی می باشد امروزه به مساله ای مهم در اقلیم شناسی شهری تبدیل شده است. این پدیده به طور کلی به افزایش دمای محیط شهر در مقایسه با حومه اشاره دارد و در کشورهای در حال توسعه پیامدهای جدی به همراه دارد. تهران، پرجمعیت ترین شهر ایران، به دلایل مختلف و شرایط ویژه جغرافیایی از این پیامدها رنج می برد. در این پژوهش به منظور واکاوی الگوی فضایی- زمانی جزیره گرمایی تابستانه شهر تهران با بررسی 7 روز از تابستان سال 2006 و با استفاده از روش آماری وضعیت جزیره گرمایی واکاوی گردید. داده های جوی از 14 ایستگاه هواشناسی استخراج گردید. الگوی فضایی جزیره گرمایی در هر روز با فواصل زمانی سه ساعته در نرم افزازArcGISترسیم شدند و محاسبات آماری در نرم افزار Excel انجام پذیرفتند. نتایج حاکی از آن بودند که در تمام فصل تابستان (به جز ساعاتی از آن) امکان تشکیل جزیره گرمایی فراهم است زیرا سرعت باد تقریباً هرگز به آستانه نمی رسد. تغییرات مکانی هسته جزیره گرمایی نیز در ساعات مختلف شبانه روز در اطراف ایستگاه- های آزادی و دوشان تپه (در ساعات شبانه) و بازار و فاطمی (ساعات روز) صورت می گیرد.

کلیدواژه ها:

جزیره گرمایی شهری ، تغییرات فضایی- زمانی ، ، تهران