تخمین ضریب مقاومت مانینگ در بازه ای از کارون بزرگ با روشهای مختلف

نظر به اهمیت و حجم عظیم آورد آبی سالانه رودخانه کارون، پروژه های مختلفی بر روی آن احداث و مورد بهره برداری قرار گرفته اند. فصل مشترک تمامی پروژ ه های آبی، میزان آورد رودخانه و پروفیل سطح آب می باشد که به همین جهت از ذیر باز ایستگاههای اندازه گیری متعددی بر روی رودخانه کارون احداث گشته و مورد بهره برداری قرار گرفته اند. بدلیل خطاهای موجود در وسایل اندازه گیری ایستگاههای اندازه گیری، بهترین روش برای آورد دبی های سیلابی و بویژه دبی های حداکثر لحظه ای، روشهای هیدرولیکی می باشند که بر اساس مشخصات هیدرولیکی مقاطع اندازه گیری عمل می کنند. در روشهای هیدرولیکی، یکی از عوامل موثر بر میزان دبی محاسباتی ضریب مقاومت مانینگ می باشد نظر به اهمیت این ضریب تعیین مقدار مناسب آن برای محاسبات پروفیل سطح آب نقش موثری ایفا می کند. مقایسه نتایج حاصل از روشهای مورد استفاده در این تحقیق با مقادیر بدست آمده از اندازه گیری مستقیم نشان می دهد که جواب های لایمرینوس اصلاحی تطابق بسیار خوبی با جوابهای حاصل از روش اندازه گیری مستقیم دارند.

کلیدواژه ها:

رودخانه گارون ، ضریب زبری ، ملاثانی ، اهواز