توسعه روشی نوین جهت مدلسازی تراوش از بدنه سدهای خاکی در شرایط عدم قطعیت پارامترهای هیدرولیکی خاک

همگرایی حداکثری بین نتایج پیش بینی شده توسط مدل های عددی در طراحی سدهای خاکی و نتایج بدست آمده از شرایط واقعی موجود با توجه به توسعه روز افزون گسترش، کاربرد و بهره وری از مدل های عددی همواره مورد تحقیق محققان بوده و است. یکی از معضلات بسیار مهم در زمینه مدل سازی سد های خاکی عدم قطعیت پارامترهای هیدرولیکی خاک و تراز آب مخزن است که بدین منظور تحقیق حاضر با استفاده از مدل غیرقطعی پیش بینی تراوش برمبنای استفاده از روش المان محدود، شبیه سازی مونتکارلو و مدل احتمالاتی شبکه بیزی به بررسی این تغییرات پرداخته و به ارائه مدل توسعه یافته ای این روش ها پرداخته است. تطبیق مدل توسعه یافته و صحت سنجی آن با نتایج داده های تجربی نشان می دهد مدل توسعه یافته با خطایی در حدود 11/6% و ضریب همبستگی 94% انطباق خوبی با داده های تجربی مورد مطالعه دارند.

کلیدواژه ها:

شبیه سازی مونت کارلو ، شبکه های بیزی ، عدم قطعیت ، تراوش پایدار ، سد خاکی شهید کاظمی