بررسی تجربی تاثیر مونولایر حاصل از الکلهای بلند زنجیر بعنوان عامل کاهنده تبخیر برروی کیفیت فیزیکوشیمیایی و بیولوژیکی آب

با افزایش جمعیت کره زمین و محدودیت منابع آبی، بشر با چاره اندیشی و اتخاذ تدابیر گوناگون باید در جهت حفظ و تامین این مهم اقدام نماید. قرار گرفتن کشور ایران بر روی کمربند مناطق خشک ، کمبود بارندگی و تبخیر از سطح مخازن از جمله مسائلی است که معظل کمبود آب درکشور را جدی تر می نماید. یکی از روش های مبارزه و مهار این کمبود کاهش تبخیر از مخازن پشت شده است. در این پژوهش از پودر واترسیورکمپانی flexible استفاده شده که مخلوطی از ستیل الکل وهگزاد کانول با مقادیر قابل توجهی کلسیم هیدروکسید می باشد. با پاشش این پودر بر روی مخازن کوچک آماده شده در موسسه تحقیقات آب اقدام به بررسی اثرات کمی (میزان کاهش تبخیر) و کیفی (تغییرات احتمالی بر رویبرخی پارامترهای شیمیایی ، میکروبی و بیولوژیکی ) شده که نتایج حاصله ارائه خواهد شد.معادل 0/1 گرم در سطح 1 متر مربع و 1 گرم در سطح 17/17 متر مربع هر سه روز یکبار بر روی سطح حوضچه ساخته شده به ابعا د 1×1×1 مترمکعب (جهت بررسی میزان تبخیر) و استخر پلاستیکی (جهت بررسی کیفیت شیمیایی، میکروبی و بیولوژیکی)ریخته شده است. نتایج کمی و کیفی در بازه زمانی دوماهه بین دو حوضچه شاهد و نمونه کنترل شده است. پارامترpH ، EC ،کربنات و بیکربنات، کلسیم ، منیزیم، نیترات، فسفات، فسفر کل، نیتروژن کل تغییرقابل توجه ای نداشته اند.

کلیدواژه ها:

WaterSavr ، ستیل الکل ، هگزادکانول ، تبخیر ، مخازن سدها ، کیفیت آب