بررسی اثر خشکسالی هواشناسی بر سطح آب زیرزمینی (مطالعه موردی: آبخوان کمیجان استان مرکزی)

هدف از این پژوهش بررسی نوسانات عمق آب زیرزمینی تحت تاثیر خشکسالی هواشناسی در آبخوان کمیجان بود. بدین منظور با دریافت اطلاعات 32 چاه پیزومتری و سه ایستگاه هواشناسی کمیجان، قهاوند و خنداب واقع در محدوده آبخوان، اثر خشکسالی هواشناسی از طریق شاخص خشکسالی درصد نرمال(PNI) بر شاخص آب های زیرزمینی (GRI) مطالعه گردید. نتایج همبستگی بین شاخص خشکسالی هواشناسی و آب زیرزمینی نشان داد این دو شاخص در 25/31 درصد دارای همبستگی معنی دار در سطح اطمینان 95 و 99 درصد بودند. همچنین نتایج نشان داد خشکسالی با تاخیر 9 ماه ه در آب زیرزمینی بروز می کند. مقایسه میانگین عمق آب در سال های خشک و تر نیز بیانگر آن بود که وقوع خشکسالی منجر به افزایش عمق آب زیرزمینی به میزان 17/1 متر شد. کمترین میزان اختلاف عمق آب زیرزمینی بین سال های تر و خشک در پیزومتر کلوان و بیشترین اختلاف در پیزومتر میلاجرد مشاهده گردید. بیشترین و کمترین میزان همبستگی بین شاخص خشکسالی هواشناسی و آب زیرزمینی نیز به ترتیب به پیزومتر های امام زاده عباس و کوزره قزیلجه تعلق داشت.

کلیدواژه ها:

آب زیرزمینی ، خشکسالی ، PNI ، GRI