کنترل سرعت باد جهت کاهش تبخیر از سطح دریاچه ها و مخازن به کمک بادشکن (منطقه مورد مطالعه: چاه نیمه شماره 4 سیستان)

پدیده تبخیر به عوامل محیطی مختلفی ازجمله درجه حرارت، سرعت باد و رطوبت بستگی دارد. روش های جلوگیری از تبخیر سال هاست که موردتوجه بسیاری از محققان بوده است. اما جهت تعیین استراتژی مناسب برای کاهش تبخیر از آب های سطحی، دریاچه ها و مخازن ابتدا باید مهم ترین عوامل موثر بر تبخیر با توجه به شرایط اقلیمی منطقه شناسایی شود. این پژوهش با هدف تعیین مهم ترین عامل تبخیر در منطقه چاه نیمه و ارایه راهکاری مناسب جهت کنترل تبخیر انجام گرفت. مطالعات اولیه نشان داد که مهم ترین عامل تبخیر در منطقه چاه نیمه سیستان، باد می باشد. باد یکی از عناصر اصلی در اقلیم منطقه سیستان است که تغییرات آن می تواند بر روی پدیده هایی مانند طوفان های گردوغباری و شدت تبخیر تاثیرگذار باشد. استفاده از دیوار های بادشکن یکی از روش های کنترل سرعت باد که منجر به کاهش تبخیر می شود. در این تحقیق برای تعیین بهترین ارتفاع بادشکن از مدل عددی FLUENT استفاده شده است. بادشکن های با ارتفاع 2، 2.5، 3، 4 و 5 متر شبیه سازی شد. نتایج تحقیق نشان می دهد در صورت طراحی بادشکن های صلب به ارتفاع 2 متر که عمود بر جریان باد در جهت شمال غربی قرارگرفته اند می توان میزان تبخیر را به طور موثری کاهش داد.

کلیدواژه ها:

تبخیر ، سرعت باد ، بادشکن ، FLUENT ، چاه نیمه سیستان