برآورد حداکثر سیلاب محتمل با استفاده از روش بیزی (مطالعه موردی: سد لتیان)

حداکثر سیلاب محتمل PMF یکی از عوامل مهم در طراحی سدهاست. علاوه بر این، مبنایی برای طراحی سرریز سد به منظور جلوگیری از غرق شدن تاج سد، در هنگام سیل است. PMF پاسخ یک حوضه آبریز به حداکثر بارش محتمل PMP هست.. در میان روش های مختلف مدل های داده مبنا، تلاش می کنند تا وقایع مشاهده نشده را بر اساس یک سری از وقایع مشاهده شده، تخمین بزنند. مدل های بیزی برای پیش بینی دبی سیلاب استفاده می شوند. آن ها به هیدرولوژیست ها و سایر افراد مسئول کمک می کنند تا تصمیم های مناسب تری برای نجات جان و سرمایه موجود در پایین دست حوضه آبریز بگیرند. اگرچه، روش تحلیل فراوانی هنوز محبوب است، اما مدل بیزی از دانش یک فرد متخصص به همراهداده های مشاهده استفاده می کند تا یک برآورد دقیق تری تولید کند. در این مطالعه، ایستگاه هیدرومتری واقع در نزدیکی سد لاتین، برای مطالعه موردی انتخاب شده است. گزارش تاریخی به مدت بیش از 70 سال از آن در دسترس است. دو سناریو به نام های: حداکثر دبی های سالانه وسیل های اوج، با استفاده از نرم افزار WinBUGS مدل سازی شده است که تابع توزیع پسینی را با استفاده از روش MCMC ، الگوریتم متروپولیس-هاستینگز و با نمونه گیری Gibbs برآورد شده است. تابع توزیع با کران بالای LN4 ؛ به عنوان تابع توزیع پیشین انتخاب می شود.

کلیدواژه ها:

حداکثر سیل احتمالی ، PMF آنالیز بیزی ، مدل بیزین.