رابطه استرس و رضایت شغلی در معلم های متوسطه اول و دوم شهرستان زاهدان (1396)

زمینه و هدف : استرس شغلی بر روی سلامتی افراد تاثیر گذاشته و نیز عاملی برای هدررفت انرژی نیروی انسانی است و نارضایتی از شغل به عنوان علت اصلی ترک شغل شناخته شده است. این مطالعه با هدف تعیین رابطه استرس و رضایت شغلی در معلم های متوسطه اول و دوم شهرستان زاهدان صورت گرفت. مواد و روش ها : در این مطالعه توصیفی تحلیلی 254 معلم به صورت سرشماری با معیار ورود حداقل یک سال سابقه کاری انتخاب شدند. جمع آوری داده ها با پرسشنامه های استاندارد استرس شغلی HSE و رضایت شغلی JDI صورت گرفت که شامل اطلاعات دموگرافیک ( سن، قد، وزن و سابقه کار) نیز بود. توصیف و تحلیل داده ها با شاخص های توصیفی و نیز آزمون همبستگی پیرسون با نرم افزار SPSS ورژن 20 صورت گرفت. p<0/05 به عنوان سطح معناداری در نظر گرفته شد. نتایج : میانگین سنی برای معلم های متوسطه اول و دوم به ترتیب 6/6±40/10 و 6/6±39/73 و میانگین سابقه کار در دو گروه 7/2±19/41 و 6/9±18/14 بود. شیوع استرس شغلی در معلم های متوسطه اول و دوم به ترتیب 48/1 و 32/5 بود. همچنین 45/5 درصد از معلم های متوسطه اول و 16/2 درصد از معلم های متوسطه دوم فاقد رضایت شغلی بودند. بین استرس و رضایت شغلی همبستگی مثبت و ضعیفی وجود داشت (p=0/67 و r=0/028). نتیجه گیری : با توجه به شیوع بالای استرس شغلی و تاثیرات آن بر رضایت شغلی و سایر ویژگی های افراد، پیشنهاد می شود با طراحی مداخلاتی در این زمینه در جهت بهبود وضعیت معلم ها گام برداشته شود.

کلیدواژه ها:

استرس شغلی ، رضایت شغلی ، معلم ها ، زاهدان