ارزیابی مدیریت خطر در بیمارستان پاستور شهرستان بم در سال 1395

زمینه و هدف: ریسک یا خطر، همان تهدید ناشی از رویداد یا اقدامی است که به طور نامطلوبی توانایی یک سازمان را در دستیابی به اهدافش تحت تاثیر قرار می دهد. با توجه به اینکه اهداف کلی سازمان های بهداشتی و درمانی بخصوص بیمارستانها، ارتقاء سلامتی افراد می باشد؛ اما آمارها بیانگر این است که در اغلب موارد، بیماران در فرآیند درمان دچار صدمات جبران ناپذیری می شوند که با تکنیک های مدیریت ریسک، میتوان آنها را کاهش داد؛ در همین راستا این پژوهش با هدف شناسایی وضعیت مدیریت خطر در بیمارستان پاستور شهرستان بم انجام شد. موادو روش ها: در این مطالعه مقطعی- توصیفی و تحلیلی، 188 نفر از کارکنان بخش های بالینی بیمارستان پاستور، به صورت خوشه ای از هر بخش انتخاب شده و مورد بررسی قرار گرفته اند. گردآوری داده ها از طریق پرسشنامه انجام گرفت. این پرسشنامه دارای 6 بخش و 45 سوال 5 گزینه ای در مقیاس لیکرت بود. سوال ها براساس توصیفی کمیسیون مشترک اعتبار سنجی موسسات بهداشتی و درمانی (JCAHD) طراحی شد؛ روایی و پایایی پرسشنامه با نرم افزار spss ویرایش 24 و از طریق روش آلفای کورنباخ 0/96 محاسبه شد. نتایج: در این پژوهش، 83 درصد جامعه آماری زن و 17 درصد مرد بودند؛ همچین از نظر سطح تحصیلات 3/2 درصد دیپلم، 3/7 درصد فوق دیپلم، 91 درصد لیسانس و 2/1 درصد فوق لیسانس بودند. امتیاز کلی ریسک در بیمارستان پاستور بم به طور میانگین 32/2 درصد بود. امتیاز هر یک از متغیرهای مدیریت ریسک به طور میانگین شامل: میزان شناخت مدیریت 2/49 درصد، وضعیت سازماندهی ریسک 2/37 درصد، وضعیت سیاستها و رویه ها در زمینه مدیریت ریسک 2/3 درصد، وضعیت آموزش 2/25 درصد، جایگاه مدیریت ریسک 2/24 درصد، نظارت بر تحلیل ارزیابی کنترل رسیک 2/25 درصد بود. نتیجه گیری: امتیاز مدیریت ریسک در بیمارستان پاستور، به طور میانگین، متوسط ارزیابی شد. توجه مدیریت بیمارستان ها به جایگاه ریسک برای توسعه کیفی درمان و ایجاد محیطی امن برای کارکنان و بیماران ضروری است؛ و همچنین اتخاذ سیاست ها و برنامه ریزی برای آموزش و نظارت بر فعالیت های مدیریت ریسک در بیمارستان ها باید به صورت جدی پیگیری شود.

کلیدواژه ها:

بحران ، ارزیابی ، مدیریت ریسک ، بیمارستان پاستور