بررسی تاثیر مداخله آموزشی در مورد آلودگی هوا بر افزایش آگاهی، نگرش و عملکرد دانش آموزان پایه اول راهنمایی منطقه 6 تهران با استفاده از مدل اعتقاد بهداشتی

مقدمه : دوره راهنمایی مرحله مهمی برای یادگیری است زیرا از طرفی دوره کودکی پشت سر گذاشته شده است از طرف دیگر شخص آماده پذیرش حقایق زندگی است. از آنجایی که رشته آموزش بهداشت در ایران کمتر به موضوع آلودگی هوا پرداخته و یکی از جنبه های سلامت انسان به محیط زندگی او بر می گردد در این تحقیق تلاش شده تاثیر آموزش در مورد آلودگی هوا در دانش آموزان پایه اول راهنمایی ارزیابی شود. روش کار : این نوع مطالعه قبل و بعد شاهد دار بود. افراد شرکت کننده شامل 184 نفر گروه مورد ( 82 پسر و 102 دختر) و 196 نفر گروه شاهد ( 82 پسر و 87 دختر) می شدند. روش کار به این صورت بود که پرسشنامه محقق ساخت بر اساس مدل بین دانش آموزان توزیع گردید. سپس درچهارجلسه آموزشی همراه با توزیع پمفلت برای گروه مورد برگزار شد. سه ماه بعد مجددا پرسشنامه توسط دانش آموزان تکمیل گردید. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS تجزیه و تحلیل شد. آزمون های مورد استفاده شامل: تی زوجی، تی مستقل، کای اسکویر و همبستگی پیرسون بود. یافته ها: سطح آگاهی و نگرش دختران در مقایسه با نمرات قبل و بعد افزایش معناداری پیدا کرده بود آگاهی دختران (p_value=0.0001) و نگرش (p_value<0.0001) افزایش نمرات اگاهی و نگرش پسران معنادار نبود نمرات عملکرد تمام گروه ها افزایش معناداری نداشت. نتیجه گیری: به نظر می رسد مداخله آموزشی در مورد آلودگی هوا در دختران تاثیرگذارتر بود. با بهبود سطح آموزش یا افزایش حجم نمونه در پسران شاید نتایج متفاوتی حاصل می شد.

کلیدواژه ها:

آگاهی ، نگرش ، عملکرد ، آلودگی هوا ، مدل اعتقاد بهداشتی