استراتژی های آموزش بهداشت و ارتقای سلامت

مقدمه: جنبش جهانی ارتقای سلامت به دنبال نگرانی ناشی از افزایش رشد هزینه های مراقبت بهداشتی، مورد توجه قرار گرفت. در این پژوهش بر نقش آموزش بهداشت و انجام زیرساخت توسط دولت با صرف هزینه و مخارج در بخش آموزش و بهداشت به عنوان یک استراتژی کلیدی برای بهبود وضعیت سلامت با رویکردی جامع و در تمامی ابعاد روانی، اجتماعی و اقتصادی تاکید می کند. روش کار: در این پژوهش با استفاده از نرم افزار ایویوز و تجزیه تحلیل روش حداقل مربعات معمولی به بررسی رابطه استراتژی آموزش بهداشت و ارتقای سلامت پرداخته شد. نرخ مرگ و میر درایران به عنوان نمایندهای برای ارتقای سلامت و میزان آموزش، نرخ باسوادی و همچنین مخارج دولت در بخش بهداشت به عنوان نماینده استراتزی آموزش بهداشت درنظر گرفته شد. یافته ها: یافته های پزوهش نشان داد که افزایش آموزش و نرخ باسوادی فرد باعث کاهش نرخ مرگ و میر شده است. از طرف دیگر افزایش مخارج دولت در بخش اموزش و بهداشت باعث کاهش نرخ مرگ و میر شده است. نتیجه گیری: توسعه مهارت های فردی که تمامی این اقدامها نیازمند توسعه آموزش سلامت به دست اندرکاران، سیاستگذاران و مردم است و برای توسعه چنین آموزش سلامتی، وجود ساختاری علمی و کاربردی در بخش سلامت کشور، ضرورت است. با توجه به این رویکرد مهم بخش سلامت کشور نیز باید دارای پشتوانه قوی و ساختاری مبتنی بر برنامه ریزی برای ارتقای سطح سلامت باشد. در زمینه ایجاد زیرساخت دولت با صرف هزینه برای آموزش و بهداشت توانسته باعث ارتقای سلامت و کاهش مرگ و میر شود. نتایج پژوهش نیز این حقیقت را تایید می کند که با افزایش مخارج دولت در زمینه آموزش و اگاهی افراد و همچنین مخارجی که در زمینه بهداشت انجام شده است، مرگ و میر کاهش یافته است. به ازای یک درصد افزایش باسوادی و سواد سلامت در واقع میزان مرگ و میر 33 درصد کاهش یافته است همچنین به ازای افزایش یک درصدی درمخارج دولت در زمینه بهداشت و آموزش مرگ و میر 33 درصد کاهش می یابد.

کلیدواژه ها:

استراتژی آموزش بهداشت ، ارتقای سلامت و توانمند سازی