بررسی رابطه ی بین عوامل استرس زای دانشجویی و تعلل ورزی در دانشجویان ساکن خوابگاه دانشگاه علوم پزشکی تهران

مقدمه: استرس امری اجتناب ناپذیر در زندگی روزمره افراد می باشد که بر سلامت جسمی و روانی افراد، تاثیر زیادی می گذارد. یادگیری تجربه ای می باشد، که در فراگیر استرس ایجاد می کند و از طرفی تعلل ورزی در موقعیت تحصیلی یک پدیده ی بسیار رایجی می باشد. لذا مطالعه حاضر با هدف تعیین رابطه ی بین عوامل استرس زای دانشجویی و تعلل ورزی در دانشجویان ساکن خوابگاه دانشگاه علوم پزشکی تهران در سال 1395 انجام شد. روش کار: این مطالعه به صورت مقطعی - تحلیلی بر روی 267 نفر از دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی تهران که به روش نمونه گیری طبقه ای انتخاب شدند، انجام گرفت. جمع آوری داده با استفاده از پرسشنامه های استرس دوران دانشجویی (SLSI ) گادزلا 51 سوالی و مقیاس ارزیابی تعلل ورزی- نسخه دانشجو شوارز و دیهل 10 سوالی انجام گردید. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آزمون ضریب همبستگی پیرسون در سطح معنی داری کمتر از 0/05 با استفاده از نرم افزار SPSS 24 انجام گرفت. یافته ها: میانگین سنی افراد مورد مطالعه 3/56±23/39 بود. از نظر جنسیت 39/7 درصد افراد مورد مطالعه پسر و مابقی دختر بودند. بر اساس آزمون ضریب همبستگی به دست آمده بین عوامل استرس زای دانشجویی و تعلل ورزی همبستگی مثبت ضعیفی مشاهده گردید (p<0/001,r=0/30) و همچنین بین معدل با تعلل ورزی همبستگی منفی و بسیار ضعیفی مشاهده شد (p=0/028,r=-0/13). نتیجه گیری: دانشجویانی که تحت تاثیر عوامل استرس زای بالایی قرار دارند، تعلل ورزی بیشتری دارند. بنابراین می توان با کنترل و شناسایی عوامل استرس زای دانشجویی، تعلل ورزی را در بین دانشجویان کاهش داد.

کلیدواژه ها:

استرس ، تعلل ورزی ، دانشجویان ، علوم پزشکی