بررسی رابطه خودپنداره و کمالگرایی با سلامت روان زنان باردار شهر جهرم

سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 394

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

IHSC11_318

تاریخ نمایه سازی: 5 آذر 1397

چکیده مقاله:

مقدمه: یکی از جنبه های مفهوم کلی سلامتی، سلامت روانی است. شناسایی متغیرهای روانشناختی مرتبط با سلامت و بیماری، خصوصا متغیرهای شخصیتی، از اهمیت بالایی برخوردار است. پی بردن به شخصیت، قابلیت ها و توانایی ها یا خود پنداره و کمال گرایی که به عنوان تمایل پایدار فرد به و ضع معیارهای کامل و دست نیافتنی و تلاش برای تحقق آن ها که با ارزشیابی های انتقادی از عملکرد شخصی همراه است، تعریف شده است، از مهمترین مسایل سلامت روانی می باشند؛ عنایت به آنکه زنان باردار یکی از گروه های حساس بهداشتی و سلامت روان آنان سلامت خانواده و جامعه را تضمین می نماید و این زنان تربیت کنندگان فرزندان و نسل آینده می باشند؛ لذا توجه به عوامل موثر بر سلامت روان بسیار حایز اهمیت اسلت. بنابراین، این مطالعه با هدف بررسی رابطه خودپنداره و کمالگرایی با سلامت روان زنان باردار انجام گرفت. روش کار: این مطالعه مقطعی-تحلیلی، 190 زن باردار مراجعه کننده به مراکز بهداشتی درمانی شهر جهرم را به روش نمونه گیری در دسترس مورد بررسی قرار داد. ابزار گردآوری داده ها شامل پرسشنامه خودپنداره راجرز، مقیاس چند بعدی کمال گرایی و مقیاس افسردگی-اضطراب-فشار روانی بود. داده ها با نرم افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: میانگین نمره برای خودپ نداره، 23.8±5.45، میانگین نمره کمال گرایی 96.69±132.00 و برای مقیاس افسردگی - اضطراب-فشار روانی 10.12±15.45 به دست آمد. بین کمالگرایی و سلامت روان زنان باردار ارتباط آماری معنی داری وجود داشت ( P<0.0001) . نتیجه گیری: با توجه به ارتباط مشاهده شده بین کمالگرایی و سلامت روان زنان باردار، می توان به این نتیجه رسید که کمالگرایی مثبت فرد باعث بهبود سلامت روان و از طرف دیگر کمالگرایی منفی باعث کاهش سلامت روان و افزایش مشکلات هیجانی فرد می شود. بنابراین، لازم است تیم پز شکی اقدام به شناسایی مراجعه کنندگان و خانواده آنها را که مستعد ابتلا به اختلالات روانی در طی دوره حاملگی و پس از زایمان هستند، با مراقبتهای روحی و روانی در طی این دوران و نیز بعد از زایمان، از بروز این اختلالات پیشگیری کرد.

نویسندگان

طناز نصیری

کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشگاه علوم پزشکی جهرم، جهرم، ایران

لیلا فخرآوری

کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشگاه علوم پزشکی جهرم، جهرم، ایران

صفیه جمالی

مرکز تحقیقات مولفه های اجتماعی موثر بر سلامت، دانشگاه علوم پزشکی جهرم، جهرم، ایران

مهسا افضلی

دانشجوی بهداشت عمومی، دانشگاه علوم پزشکی جهرم، جهرم، ایران