تعیین کننده های اجتماعی-اقتصادی موثر بر وضعیت امنیت غذایی در خانوارهای روستایی شهرستان مشهد؛ سال 1396

مقدمه: امنیت غذایی بنیان جامعه توسعه یافته و عنصر اصلی سلامت فکری، روانی و جسمی اعضای آن در راستای یک سبک زندگی سالم است که جزء اهداف راهبردی و اولویت های برنامه های بلندمدت چشم انداز بیست ساله توسعه کشور نیز می باشد. با اطلاع از وضعیت امنیت غذایی جامعه روستایی و عوامل موثر بر آن می توان به سیاستگذاران حوزه سلامت، طراحان برنامه های توسعه روستایی و سایر نهادهای متولی سلامت جامعه، برای رسیدن به سبک زندگی سالم و به تبع آن بهبود سطح سلامت در جامعه کمک ارزنده ای کرد. لذا هدف از این مطالعه بررسی عوامل اجتماعی اقتصادی موثر بر وضعیت امنیت غذایی در خانوارهای روستایی شهرستان مشهد می باشد. روش کار: تحقیق حاضر از نوع توصیفی- تحلیلی است که به صورت مقطعی در روستاهای شهرستان مشهد انجام شد. برای جمع آوری داده های مربوط به وضعیت اجتماعی اقتصادی از پرسشنامه اطلاعات عمومی و به منظور بررسی وضعیت امنیت غذایی از پرسشنامه استاندارد USDA استفاده شد. برای این منظور یک نمونه 400 نفری به صورت خوشه ای در سال 1396 وارد مطالعه گردید. به منظور تجزیه تحلیل داده ها از رگرسیون لجستیک در نرم افزار eviews ورژن 8 استفاده گردید. یافته ها: نتایج وضعیت امنیت غذایی نشان داد که تعداد 40/01 درصد خانوار ها دارای امنیت غذایی هستند و مابقی خانوارها سطح متفاوتی از عدم امنیت غذایی را تجربه میکنند. نتایج حاصل از مدل لاجیت نشان دهنده رابطه معکوس بین درآمد سالیانه، وضعیت شغلی، سطح تحصیلات، وضعیت مالکیت، وضعیت اقلام زندگی، دسترسی به مرکز بهداشت و تحت پوشش سازمان حمایت کننده با شاخص عدم امنیت غذایی است؛ بیماری یکی از اعضای خانوار، تعداد افراد خانوار، فاصله روستا از شهر با سطح عدم امنیت غذایی رابطه مستقیم و معنی داری دارند. نتیجه گیری: با وجود میزان بالای ناامنی غذایی در خانوارهای روستایی مورد مطالعه، بهبود وضعیت اجتماعی و اقتصادی و اجرای برنامه هایی در راستای اصلاح سبک زندگی و عادت های نامناسب غذایی در جامعه مورد مطالعه میتواند در ارتقای وضعیت تغذیه خانوار و در نتیجه بهبود سلامت جامعه موثر واقع گردد.

کلیدواژه ها:

امنیت غذایی ، عوامل اجتماعی اقتصادی ، مدل لاجیت ، مشهد