بررسی عوامل مرتبط خود درمانی با دارو در دانشجویان دانشگاه های ایران: مرور نظام مند

زمینه و هدف: خوددرمانی با دارو، جزء مهمی از رفتار پزشکی افراد است که طی آن بیمار سعی می کند مشکلات مربوط به سلامت خود را، خود کنترل و مداوا کند. با توجه به شیوع رو به افزایش مصرف خودسرانه دارو، مطالعه حاضر با هدف تعیین دلایل خوددرمانی و ارتباط آن با سن و جنس در بین دانشجویان دانشگاه های ایران انجام شد. مواد و روش ها: در این مطالعه مروری، با استفاده از پایگاه های اطلاعاتی نظیر SID ، Pubmed ، Magiran و به کارگیری واژگان کلیدی خوددرمانی، دارو و دانشجویان مقالات مرتبط با موضوع شناسایی شد و 28 مقاله از سال های 2010 تا 2018 مورد بررسی قرار گرفت که از 10 مقاله در این مطالعه مروری بهره کامل گرفته شد. نتایج : نتایج حاصل از مطالعه مقاله واجد شرایط نشان داد، خودرمانی در زنان نسبت به مردان بیشتر می باشد. همچنین بیشترین علت خوددرمانی تب و سردرد، تجویز نسخه مشابه از سوی پزشک، استفاده قبلی از دارو و بهبودی علایم بود. بیشترین داروهای مورد استفاده در خوددرمانی نیز به مسکن، آنتی بیوتیک ها، داروهای ضدسرفه و سرماخوردگی اختصاص داشت. نتیجه گیری : با توجه به شیوع بالای خوددرمانی با دارو در بین دانشجویان، لازم است ضمن توجه بیشتر به آموزش مداوم و ارتقای فرهنگ مصرف دارو، افزایش دسترسی آسان به خدمات پزشکی از جمله تقویت جایگاه پزشک خانواده، رفتار پزشکی مردم بخصوص قشر جوان و آسیب پذیر دانشجو را تصحیح کرد و انگیزه آنان را نسبت به درمان اصولی بیماری ها افزایش داد.

کلیدواژه ها:

خوددرمانی ، دارو ، دانشجویان