اپیدمیولوژی سقوط از تخت سالمندان در مراکز نگهداری ایران

سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 439

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

IHSC11_549

تاریخ نمایه سازی: 5 آذر 1397

چکیده مقاله:

مقدمه: سقوط از تخت یکی از مشکلات شایع سلامت سالمندان است که باعث انواع آسیب ها شده و منجر به وابستگی، کاهش خودکارآمدی، افسردگی، محدودیت فعالیت روزانه، بستری در بیمارستان و یا پذیرش در خانه سالمندان، تحمیل هزینه به فرد و جامعه و صدمات ناشی از آن یکی از علل مهم مرگ و معلولیت در سالمندان محسوب می شود. هدف از این مطالعه بررسی علل سقوط سالمندان و شناسایی سالمندان در خطر سقوط، با هدف کاهش خطر سقوط و پیشگیری از آن می باشد. روش کار: در این مطالعه مروری، از طریق جستجو در پایگاههای اطلاعاتی SID ، ISC ، Pubmed ، Magiran ، Irandoc و با کلید واژگان سالمندان، سقوط و اپیدمیولوژی انجام گرفت. یافته ها: نتایج مطالعات نشان داد که عواملی مانند سبک زندگی، فعالیت بدنی، محیط زندگی سالمندان، کمبودکلسیم و ویتامین D ، داروهای روان گردان، کاتاراکت، آسیب مفصل ران یا سایر نقاط بدن و مشکلات قلبی میتوانند منجربه سقوط از تخت سالمندان شود. همچنین نسبت شانس سقوط در سالمندان افسرده 8 مرتبه بیشتر از سالمندان بدون افسردگی بود و نسبت شانس سقوط در سالمندان دارای نقص شناختی 6 مرتبه بیشتر از سالمندان بدون اختلال شناختی بود. نتیجه گیری: با توجه به اینکه سقوط سالمندان با کاهش عملکردها و تغییر در شیوه زندگی همراه میباشد، داشتن جامعه سالمند سالم نیاز به توجه بیشتر به سالمندان از طریق ورزش گروهی و انفرادی، ارزیابی و تعدیل عوامل خطر محل زندگی در افراد با ریسک بالا، جراحی کاتاراکت، گذاشتن پیس میکر، مصرف ویتامین D وکلسیم در افراد با کمبود ویتامین، استفاده از محافظ های مفصل هیپ و سایر نقاط بدن در افراد پرخطر، مداخلات آموزشی جهت نگهداری سالمندان، قطع داروهای روانگردان، درمان مایعات و الکترولیتها، مداخلات روانشناسی، خطر سقوط را کاهش می دهد. لذا ارزیابی اولیه با استفاده از ابزارهای استاندارد، نقش کلیدی در شناسایی واقعی سالمندان در خطر سقوط و حمایت از آنها دارد.

نویسندگان

فاطمه واعظ

دانشجوی کارشناسی اتاق عمل، کمیته تحقیقات دانشجویی دانشکده پیراپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران

گلنوش قاسم زاده

دانشجوی کارشناسی اتاق عمل، کمیته تحقیقات دانشجویی دانشکده پیراپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران

میلاد غریب

دانشجوی کارشناسی اتاق عمل، کمیته تحقیقات دانشجویی دانشکده پیراپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران

وحید رحمانی

دانشجوی کارشناسی ارشد اتاق عمل، کمیته تحقیقات دانشجویی دانشکده پیراپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران