بررسی میزان بروز پدیکلوزیس در مهد کودک ها و مدارس شهرستان فریدونشهر مطالعه کوهورت تاریخی : (96-1386)

زمینه و هدف: گرچه آلودگی به شپش در تمام گروه های سنی مشاهده می شود اما در بین کودکان به ویژه در مدارس ابتدایی شایع تر می باشد. این مطالعه با هدف تعیین میزان بروز ابتلا به شپش در دانش آموزان دختر و پسر کلیه مقاطع شهرستان فریدونشهر در یک دوره 11 ساله ( از ابتدای سال 1386 تا پایان سال 1396) جهت اجرای برنامه های پیشگیری در مناطق پر خطر، انجام شد. مواد و روش ها: در این مطالعه کوهورت تاریخی توصیفی، اطلاعات مربوط به 1619 بیمار که طی دوره 11 ساله در شهرستان فریدونشهر، آلوده به پدیکلوزیس بودند، مورد بررسی قرار گرفت. بیماران با روش سرشماری و بر اساس غربالگری فصلی ( سه نوبت غربالگری در سال تحصیلی ) که توسط بهورزان و پرسنل مراکز بهداشتی درمانی شهری و روستایی انجام می گردد شناسایی شده اند. جهت محاسبه مخرج کسر میزان بروز، تعداد دانش آموزان هر سال تحصیلی از اداره آموزش و پرورش شهرستان استخراج شد. نتایج: بالاترین نرخ بروز در سال 1389 (1981 در 100.000) و کم ترین نرخ بروز در سال 1386 (755 در 100.000) محاسبه شد. بیشترین موارد آلودگی در ماه های سرد سال (آذر 16%، آبان 16%، بهمن 15%) مشاهده شد. 97/6% از موارد آلوده، دانش آموزان دختر بودند. 88/1% از بیماران ساکن روستا و بالاترین بروز آلودگی (51/3%) در گروه سنی 6 تا 10 سال گزارش گردید. کلیه موارد، آلوده به شپش سر بوده و در 48 % از بیماران پس ازدرمان با شامپو پرمترین، عود مجدد آلودگی مشاهده شد. میزان حمله ثانویه در سایر افراد خانواده (بجز دانش آموزان) 4/6% برآورد گردید. نتیجه گیری: پرخطرترین گروه در معرض آلودگی، دختران 6 تا 10 سال بوده و لازم است برنامه های پیشگیری و کنترل بیماری در این گروه سنی و جنسی تقویت گردد. با توجه به عود بالای بیماری ( 48 %)، می توان نتیجه گرفت یا درمان مطلوب در کلیه افراد خانوار، انجام نشده و یا وسایل شخصی بیماران ( و افراد در تماس نزدیک) ضد عفونی نگردیده است. همچنین مقاومت بالای شپش به شامپو پرمترین نیز می تواند از عوامل عود مجدد بیماری در نظر گرفته شود.

کلیدواژه ها:

شپش سر ، پدیکلوزیس ، دانش آموزان ، اپیدمیولوژی ، فریدونشهر