بررسی اپیدمیولوژیک لیشمانیوز جلدی در یک دوره سه ساله (95-1393) شهرستان گنبد کاووس

زمینه و هدف : لیشمانیوز جلدی یکی از معضلات بهداشتی در مناطق گرمسیری و نیمه گرمسیری است و آثار اجتماعی، اقتصادی و روانی زیادی را بر جامعه تحمیل می دارد لذا مطالعه حاضر با هدف بررسی اپیدمیولوژیک لیشمانیوز جلدی در یک دوره سه ساله ( 1393-1395 ) در شهرستان گنبد کاووس انجام گرفت. مواد و روش ها : مطالعه حاضر از نوع توصیفی- مقطعی است جامعه آماری شامل کلیه افرادی است که از ابتدای فروردین ماه 1393 تا پایان اسفند ماه 1395 با تشخیص بیماری سالک به آزمایشگاه مرکز بهداشت شهرستان گنبد کاووس مراجعه نموده و تحت درمان و پیگیری قرار گرفته بودند که از بین آنها 200 نفر به طور تصادفی انتخاب گردیدند شایان ذکر است با توجه به نسبت مساوی بودن مبتلایان در این 3 سال، سالی حدود 70 نفر انتخاب شدند و اطلاعات دموگرافیک و بالینی آنها در چک لیستی که بدین منظور طراحی و روایی آن تایید شده بود از پرونده استخراج و ثبت شدند. تمامی تحلیل ها با نرم افزار SPSS20 و آمار توصیفی و آزمون Chi-Squre در سطح معنای 0.05 صورت پذیرفت. نتایج : میانگین سن بیماران 21/31_+18/87 بود از لحاظ جنس 49/3 درصد مرد و 50/7 درصد زن بودند محل سکونت 12/4 درصد در شهر ، 87/6 درصد در روستا و محل ابتلا به بیماری در 97 درصد موارد روستا بوده است . میانگین تعداد زخم 2/33 بود 94 درصد زخم از نوع مرطوب و 50/2 درصد بیماران یک زخم داشتند. بیشترین محل زخم دست 36/3 درصد و بیشترین سن ابتلا کمتر از 5 سال 27/9 درصد و بیشترین موارد مربوط به فصل پاییز 50/7 درصد بود. طبق آزمون کی دو اختلاف معناداری در توزیع یکنواخت موارد بیماری سالک در سطوح مختلف متغیر محل سکونت، محل ابتلا، فصول، نوع زخم و محل زخم، سن و تعداد زخم وجود داشت ( p-value<0.05 ). نتیجه گیری : با توجه به ازدیاد تعداد موارد ابتلا به سالک در منطقه گنبد کاووس در گروه سنی کمتر از 5 سال، انجام مداخلات آموزشی برای پیشگیری از بیماری در سطح روستا ها توسط خانه های بهداشت توصیه می شود.

کلیدواژه ها:

لیشمانیوز جلدی ، اپیدمیولوژی ، گنبد کاووس