نگرش پرستاران به مراقبت معنوی و تاثیر آن در ارائه مراقبت معنوی به بیمار: مطالعه مروری

سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 434

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

IHSC12_108

تاریخ نمایه سازی: 13 مهر 1398

چکیده مقاله:

زمینه و هدف: مراقبت معنوی از بیمار مجموعه فعالیتهایی است که به افراد کمک میکند تا بهتر بتوانند با بحران مواجه شوند و زمانی ضرورت مییابد که فرد دچار شک، اضطراب، بحران و فقدان شود. این حمایت شامل حمایت مذهبی، تشویق بیمار به ابراز احساسات، گوش دادن فعال و تشویق بیمار به تفکر مثبت و.. است. بدین ترتیب، این گونه مراقبتها موجب احساس آرامش در افراد میشود و رشد معنا و هدف را در زندگی در پی دارد. پرستاران به علت نداشتن آشنایی با بررسی نیازهای مذهبی و نداشتن دانش و مهارت کافی در رابطه با ارائه مراقبتهای مذهبی، قادر به ایجاد ارتباط با بیمار نبوده و ممکن است گاهی بیمار تصور کند که در حقیقت پرستار قصد دخالت در امور مذهبی او را دارد در حالیکه اگر پرستار با نحوه ارزیابی مذهبی بیمار آشنایی داشته باشد و آن را جزئی از حرفه خود بداند و همچنین مهارت جهت برقراری ارتباطی مناسب با بیمار باشد قادر خواهد بود نیازهای معنوی بیمار را شناسایی و همانند سایر نیازهای جسمی و روحیاش تامین نماید.روش کار: برای اطمینان از دقت اطلاعات ارائه شده، بررسی جامعی بر روی مقالات، بین سالهای 90 تا 97 انجام شد.کلیدواژه-های مرتبط در پایگاه های Pubmed، Google scholar، SID، Scopus به زبانهای فارسی و انگلیسی جستجو شد و ازبین 40مقاله 14مقاله که بالاترین همپوشانی را با موضوع داشتند، مورد بررسی قرارگرفت.یافته ها: هر چه درک پرستار از مراقبت معنوی بیشتر باشد مراقبت معنوی مداومتری را برای بیمار انجام میدهد. نگرش و آگاهی پرستاران از مراقبت معنوی و عوامل موثر برآن، باعث برآوردن نیازهای معنوی بیماران میشود. ظرفیت پرستاران برای تامین مراقبت معنوی به میزان معنویت آنها و ابعاد آموزش مراقبت معنوی ارتباط دارد.نتیجه گیری: نتایج نشان داد پرستارانی که در دوران تحصیل اصول معنوی را آموزش میبینند، مراقبت معنوی بالاتری ارائه میدهند و پرستاران با سطح علمی بالاتر دیدگاه مثبت تری نسبت به مراقبت معنوی داشتند. نتایج حاصل بیانگر وجود ارتباط بین سلامت معنوی و مراقبت معنوی میباشد به طوریکه پرستارانی که سلامت معنوی بالاتری دارند مراقبت معنوی بهتری را ارائه میدهند. از آنجا که مراقبت معنوی شالوده یک پرستاری کل نگر بوده لذا برای اطمینان از درک کافی معنویت در نقش پرستاری لازم است که آموزش معنویت نیز در آموزش های دوره پرستاری گنجانیده شود.

نویسندگان

سارا استیری

عضو کمیته تحقیقات دانشجویی دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران

محدثه براتی

عضو کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران

فاطمه استبصاری

دکتری آموزش بهداشت و ارتقای سلامت، استادیار گروه پرستاری سلامت جامعه، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی شهیدبهشتی، تهران، ایران