بررسی وضعیت شاخص DMFT در جمعیت عشایری شهرستان کوهرنگ، 1397

زمینه و هدف: جمعیت عشایری به عنوان یک قشر از جامعه کمتر مورد توجه قرار می گیرد به گونه ای که از حداقل نیازهای اولیه بهداشتی کم برخوردار می باشد. در این گونه جمعیت ها به علت سخت در دسترس بودن مطالعات کمی صورت گرفته است. هدف از انجام این مطالعه بررسی وضعیت شاخص DMFT در جمعیت عشایری شهرستان کوهرنگ به عنوان یک جامعه بکر می باشد.روش کار: این پژوهش یک مطالعه مقطعی- توصیفی می باشد که بر روی 200 نفر از جمعیت عشایری شهرستان کوهرنگ در رده سنی 18 تا 60 سال در سال 1397صورت گرفته است. داده ها با استفاده از چکلیست و مصاحبه حضوری جمع آوری گردید و روش نمونه گیری به صورت تصادفی خوشه ای انجام شد.یافته ها: در این مطالعه 200 نفر شرکتکننده با میانگین و انحراف معیار سنی 35/49±12/00 سال بوده وجود داشت که 89 نفر 44 /50) درصد) از آنان را مردان و 111 نفر 55 /50) درصد) را زنان تشکیل داده بودند میانگین و انحراف معیار سنی شرکت کنندگان در این مطالعه 35/49±12/00 سال بوده است، نشان داده شد که مقدار میانگین شاخص DMFT برابر 8/5±03/64 بوده است. و میانگین تعداد دندانهای پوسیده (D)، از دستداده شده (M) و پرشده (F) هر کدام به ترتیب برابر 3/33±3/24، 1/3±58/14 و 0/41±1/26 نشان داده شد.نتیجه گیری: در این مطالعه نشان داده شد که میانگین شاخص DMFT بسیار بالا می باشد که لزوم توجه به پیشگیری و درمان به موقع دندان ها و همچنین توجه جدی به آموزش سلامت در این جمعیت بسیار ضروری است.

کلیدواژه ها:

دهان و دندان ، DMFT ، عشایر ، کوهرنگ