جایگاه آموزش مجازی در کیفیت یادگیری دانشجویان پرستاری

زمینه و هدف: اگر سلامت جامعه را در گرو کیفیت خدمات پرستاری و نقش این گروه در امر پیشگیری و آموزش بهداشت بدانیم، با توجه به نقش تاثیرگذار این گروه در خدمات اجتماع جوامع بشری و این حقیقت که برای آموزش احتیاج به یک سیستم منظم علمی و حرفه ای می باشد، جایگاه و اهمیت آموزش مشخص می شود. در حال حاضر شیوه غالب آموزش در آموزش دانشگاهی کشور سخنرانی است. درحالی که برادشا و لاونتین در کتاب خود اشاره می کنند، سخنرانی اثر کمی در تحریک تفکر دارد. آموزش مجازی، نوعی فناوری آموزش غربی است که بر محور ارزش هایی نظیر فرد محور بودن، یادگیری مستقل، خود راهبر و فعال مبتنی است. هدف فناوری آموزش تسهیل یادگیری و بهبود عملکرد آن است. در این راستا استفاده از ابزار الکترونیکی می تواند به عنوان تکنیک و یا رسانه ای موجب تحقق این هدف شوند، زیرا یکی از بهترین کاربرد های آن ها در زمینه آموزش و یادگیری است.روش کار: این مطالعه از نوع مقاله مروری بوده است که به بررسی متون در رابطه با آموزش مجازی و کیفیت و نحوه اموزش پرستاری در بازه زمانی (1396-1390) در بانک های اطلاعاتیSID-Magiran-Iranmedex-Pubmed-Irandoc می باشد.یافته ها: اطلاعات بدست آمده طبق پژوهش های انجام شده نشان داده است، آموزش مجازی به تنهایی نمی تواند اهداف آموزش پرستاری را محقق سازد اما آموزش سنتی، حضوری و سخنرانی به همراه استفاده از فناوری های تکنولوژی روز دنیا می تواند کیفیت بیشتری بر آموزش دانشجویان پرستاری داشته باشد.نتیجه گیری: به طور کلی مطالعات نشان داده اند که نگرش دانشجویان پرستاری نسبت به استقاده از آموزش مجازی مثبت بوده است. اما در خصوص رشته پرستاری، چون یک رشته بالینی است و نتیجه کیفیت حرفه ی این افراد نقش مهمی بر سلامت جامعه دارد باید آموزش های حضوری و رو در رو استاد و دانشجو باشد. اما بسنده کردن به آموزش سنتی و سخنرانی شخص استاد به تنهایی انتظارات آموزشی را برآورده نمی کند.

کلیدواژه ها:

آموزش مجازی ، دانشجویان پرستاری ، تکنولوژی