فرسودگی شغلی و برخی عوامل مرتبط با آن در پرستاران بیمارستان امام خمینی اسفراین در سال 1398

زمینه و هدف: قسمت عمده زندگی هر شخص، صرف اشتغال می گردد و می توان گفت، مواجهه مزمن با عوامل استرس زا مربوط به شغل می تواند باعث فرسودگی شغلی شود. با توجه به اهمیت حرفه پرستاری در ارائه خدمات درمانی، مطالعه حاضر با هدف بررسی وضعیت فرسودگی شغلی و عوامل مرتبط با آن را در پرستاران شاغل در بیمارستان امام خمینی اسفراین انجام گردید.روش کار: این مطالعه توصیفی-تحلیلی از نوع مقطعی می باشد که بر روی 110 نفراز پرستاران بیمارستان امام خمینی (ره) اسفراین که به روش سرشماری انتخاب شدند، در سال 97-98 انجام گرفت. گردآوری اطلاعات با استفاده از پرسشنامه استاندارد فرسودگی شغلی ماسلاچ و جکسون صورت گرفت که فرسودگی شغلی را در قالب چهار حیطه مسخ شخصیت، خستگی عاطفی و درگیری ارتباطی و عملکرد مورد سنجش قرار داد. داده ها جمع آوری و سپس وارد نرم افزار SPSS نسخه 21 شد برای بررسی و توصیف فرسودگی شغلی از شاخص های پراکندگی و برای آنالیز روابط بین متغییرها از همبستگی پیرسون، آنالیز واریانس و-t test استفاده گردید.یافته ها: نتایج مطالعه نشان داد وضعیت فرسودگی شغلی در حد متوسط به بالا برآورد گردید. ببین شیفت کاری و سابقه کار با ابعاد فررسودگی شغلی ارتباط اماری معنی دار مشاهده گردید (P<0.05). بین متغیر وضعیت تاهل و میزان تحصیلات با حیطه های مسخ شخصیت، خستگی عاطفی و درگیری ارتباط معنادار دیده نشد pvalu> 0.05). )حیطه مسخ شخصیت با وضعیت اقتصادی ارتباط داشت (P=0.04).نتیجه گیری: اغلب پرستاران ابراز کردند که درجاتی از فرسودگی شغلی را دارا می باشند. از انجایی که شیفت کاری و حجم زیاد کارها و همچنین سابقه کاری از متغیرهای تاثیر گذار بر فرسودگی شغلی بوده، لذا پیشنهاد می گردد اقداماتی در راستای تغییر شیفت های کاری و تعدیل کارها و مسئولیت ها از سوی مدیریت صورت گیرد.

کلیدواژه ها:

فرسودگی شغلی ، پرستار ، بیمارستان