تاثیرتمرینات تایچی برعملکردحرکتی بیماران پارکینسون

زمینه و هدف: یکی از شایع ترین بیماری های حال حاضر در جهان، بیماری های اختلال حرکتی از جمله پارکینسون است. بیماری پارکینسون که همان لرزش در وضعیت استراحت می باشد، عارضه آن شامل ارتعاش و لرزش دست و پا درحال استراحت، کندی حرکات، سفتی و خشک شدن دست و پا و بدن ون داشتن تعادل می باشدکه شیوع آن درسنین پیری بیشتر از دوران نوجوانی است. تای چی نوعی هنررزمی(ملایم) چینی است که برای بهبود سلامتی، افزایش طول عمر، افزایش تمرکز و آرامش روحی و فکری انجام می شود. مطالعه حاضر با هدف بررسی تاثیر تمرینات تای چی بربیماران پارکینسون صورت گرفته است.روش کار: این پژوهش به صورت یک مقاله مروری می باشدکه از طریق جست وجودرپایگاه های اطلاعاتی معتبر و منابع کتابخانه ای در سال های 2000 تا 2017 بررسی جامع و عمیقی صورت گرفته است. از مجموع 67 مقاله یافت شده در نهایت پس از بررسی عنوان و چکیده با تائید مرتبط بودن و تکراری نبودن 21 مقاله انتخاب گردیده است یافته ها: فعالیت های فیزیکی لذت بخشی همچون ورزش و تمرینات تای چی در دوران نوجوانی احنمال ابتلا به بیماری پارکینسون را در سنین بالا کاهش می دهد، همچنین باعث کاهش علائم بیماری در بیماران پارکینسون شده است. باتوجه به مطالعات و بررسی های انجام شده آهستگی درتمرینات تاچی باعث شده تا تمرکز فکری فرد افزایش یابد و از طرفی باعث کاهش استرس شخص می شود. این توانایی به عملکرد بهتر دستگاه عصبی فرد در شرایط بحرانی و فشار عصبی کمک می کند.نتیجه گیری: ازمطالعات انجام شده می توان نتیجه گرفت که تمرینات تای چی باعث می شود تا عضلات بدن نرم، انعطاف پذیر و قوی شوند، از طرفی افزایش تمرکز، کاهش استرس، آرامش فکری و تقویت روحی و عصبی را به همراه دارد تای چی نوعی هنررزمی(ملایم)چینی است که برای بهبود سلامتی، افزایش طول عمر، افزایش تمرکز و آرامش روحی و فکری انجام می شود. وباعث بهبود عملکرد تعادل و توانایی فعالیت های روزانه فردشده است. انجام تکنیک های تای چی یک عامل بسیار موثر در کاهش استرس می باشد. اگر این تمرینات به صورت دوره ای انجام شود بیمار آرامش فکری و ذهنی را در جهت بهبود عملکرد حرکتی کسب خواهدکرد.

کلیدواژه ها:

ورزش تای چی ، کنترل حرکتی ، بیماری پارکینسون