بررسی خردمندی بر اساس پنج عامل بزرگ شخصیت، اخلاق (صبر) و خودکارآمدی در بین دانشجویان کارشناسی

خردمندی از جمله مفاهیم مورد تاکید در اکثر متون مذهبی دنیا است (آسمان ، 1994). دین اسلام نیز به پرورش و رشد این مفهوم توجه خاص دارد (عزیزیان و مردانی، 1396). به طوری که عقل و خرد از جمله مهم ترین موهبت های خداوند و گوهر ارزش بخش وجود انسان و مایه امتیاز و برتری او بر موجودات دیگر ذکر شده است. در روایات اهل بیت علیهم السلام نیز در تبیین ویژگی های خردمندی، تعابیری به چشم می خورد که هر یک از آن ها، به گونه ای ارزش و اهمیت این مفهوم را باز می-نمایاند. عقل، به تعبیر روایات اسلامی پیامبر درونی و حجت باطنی خداوند است که در وجود انسان به ودیعت نهاده شده است (چراغی، 1394). کم کم این مفهوم مذهبی وارد روان شناسی شد و مطالعه روان شناختی خردمندی از اواخر دهه 1970 آغاز گردید و از 1980 به بعد موضوعاتی چون تجربیات زندگی، مهارت های حرفه ای، حل مسائل روزمره، هوش عملی و خردمندی در رویکردهای مختلف روان شناختی مورد مطالعه قرار گرفت (استرنبرگ و جردن ، 2005). خردمندی مفهومی پیچیده است؛ به طوری که تاکنون از آن تعریف واحد و مورد توافق همگان ارائه نشده است (تیلور، بالتس و وبستر ، 2011). با این حال برخی از پژوهشگران معتقدندکه، افراد خردمند به واسطه ارزش های گوناگون روان شناسی مثبت برانگیخته می شوند (وبستر، 2010). به زعم این پژوهشگر، خردمندی به معنای مهارت، هدف و کاربرد تجربیات مهم زندگی در تسهیل رشد بهینه خود و دیگران است.