بررسی توان تصاویر ماهواره IRS در مدیریت بهینه مناطق (مطالعه موردی پناهگاه حیات وحش میانکاله)

پناهگاه های حیات وحش بنا به موقعیت خود در طبقه بندی IUCN اهداف صرفا حفاظتی نداشته و به درجاتی معین می توان از منابع فیزیکی آنها استفاده نمود، بنابراین این عرصه ها برای حفظ موجودیت خود بیش از هر چیز نیاز به طرح ریزی زیست محیطی دارند (مجنونیان1378). زون بندی سیستمی از مدیریت که با ارزیابی توان اکولوژیک مناطق و زمینه شناخت و حفاظت منابع آنها را تسهیل نموده و اعمال مدیریت مطلوب را بر آنها فراهم می نماید. به طوری که مناطق بر اساس قابلیت و توان خود بهره برداری، مدیریت، احیاء و حفاظت می گردند. در این تحقیق توانایی تصاویر ماهواره IRS در فرآیند آمایش سرزمین، تفکیک زونهای اکولوژیک و نهایتا در مدیریت محدوده مورد مطالعه مورد ارزیابی قرار گرفت. در ابتدا با شناسایی منابع زیستی و ارزیابی توان اکولوژیک منطقه، زونهای اکولوژیک شامل (امن، حفاظتی، تفرج گسترده، بازسازی و احیاء) مشخص شد، سپس با مشخص نمودن موقعیت این زونها در منطقه از طریق بازدید میدانی و ثبت اطلاعات با استفاده از دستگاه موقعیت یاب GPS، نقشه واقعیت زمینی منطقه تهیه شد. سپس در بررسی داده های ماهواره ای، هیچ نوع خطای رادیومتری مشاهده نشد. از داده وکتوری راه منطقه بعنوان مبنا جهت تصحیحات هندسی تصاویر رنگی IRS و تصویر پانکروماتیک استفاده و میزان خطای ریشه میانگین مربعات برابر با 35/0 و53/0 در هر دو تصویر حاصل شد. همچنین جهت بارزسازی بیشتر اطلاعات موجود در تصاویر، تصویر LISS با تصویر پانکروماتیک ادغام شدند. سپس طبقه بندی تصویر در 4 کلاسه و با استفاده از الگوریتم حداکثر احتمال انجام و بررسی تفکیک پذیری طبقات با استفاده از معیار فاصله باتاچاریا و شاخص واگرایی صورت گرفت. بررسی ها نشان داد که تفکیک پذیری کلی طبقات از یکدیگر متوسط بودهاما در این میان کلاسه تفرجی بهتر از سایر کلاسه ها تفکیک شده و بیشترین مقدار تفکیک پذیری را با زون بازسازی و احیاء داشت. همچنین نتایج موءید این نکته بودندکه تفکیک پذیری تصویر ادغام شده بهتر از تصویر اصلی بود. در پایان صحت کلی ارزیابی 26 درصد و ضریب کاپا برابر 12 درصد بدست آمد.

کلیدواژه ها:

میانکاله ، زون بندی ، باتاچاریا ، کاپا ، IRS