مفهوم کارآفرینی بعنوان نوآوری اجتماعی

نوآوری های اصلی در سطح الگوهای اجتماعی، امور روزمره، اعمال و تنظیمات رخ میدهند. بنابراین نوآوری تا حدی اجتماعی است که یا از بازار انتقال یابد یا از بخش فاقدسود، این امر از نظر اجتماعی مورد قبول است و بطور گسترده ای از طریق جامعه یا در حیطه های اجتماعی خاصی پراکنده شده و بسته به شرایط تغییر یافته و همانند اعمال اجتماعی جدید یا پیدایش امور روزمره نهادینه شده است. زمینه ی نوآوری اجتماعی مسائل اجتماعی بحرانی را به فرصتهایی با شرکت فعالانه ی افراد جامعه تبدیل میکند.در سال های اخیر، شناسایی کردیم که در بحث های علمی بین المللی بحث و گفتگو حول مفاهیم بهم پیوسته ای در حال تکامل است که ذاتا شامل دو بعد آشکارا متناقض است: اجتماعی و اقتصادی.از میان این دو مهمترینشان مفهوم کارآفرینی اجتماعی است.سازمانهای اجتماعی اقتصادی، نمایانگر نتیجه ی فرآیند کارآفرینی اجتماعی بطور گسترده ای در حال نوآوری هستند؛ هر دو در رابطه با اشکال سازمانی که توسعه دادند و در حالتی که فعالیتهای مدیریتی را انجام میدهند، هستند. آنها در حال حل وظایف برنامه ریزی، سازماندهی، رهبری،کنترل منابع و انسانها به روش نوین هستند تا بطور موثر و کارآمد به اهدافشان که بطور اساسی به نیازهای جامعه متصل است دست یابند.مقاله ی ما به روشن کردن رابطه ی بین مفاهیم نوآوری و نوآوری اجتماعی با کشف روند اجتماعی ساختن یعنی مفاهیم اقتصادی مربوطه کمک میکند. در ضمن با آشکار کردن زمینه ی تاریخی و تعریف عمومی مفهوم کارآفرینی اجتماعی، در حال دفاع از نوآوری های اجتماعی، بعد مفهوم کارآفرینی اجتماعی هستیم.

کلیدواژه ها:

نوآوری ، نوآوری اجتماعی ، کارآفرینی اجتماعی ، سازماندهی کارآفرینی اجتماعی ، شرکت های اجتماعی