تاثیر آرام سازی عضلانی بر کاهش اضطراب دانش آموز کم توان ذهنی

اضطراب به منزله بخشی از زندگی هر انسان، در همه افراد درحدی اعتدال آمیز وجود دارد و در این حد، به عنوان پاسخی سازش یافته تلقی می شود. حدی از اضطراب می تواند سازنده و مفید باشد، اما این حالت ممکن است جنبه مزمن و مداوم بیابد که در این صورت نه تنها نمی توان پاسخ را سازش یافته دانست بلکه باید آن را به منزله منبع شکست و سازش نایافتگی در نظر گرفت. این اضطراب مزمن در همه افراد می تواند وجود داشته باشد؛ میزان اضطراب در افراد کم توان ذهنی به دلیل شرایط خاص ذهنی بیشتر از افراد عادی هست. بنابراین باید به دنبال راهکاری مناسب برای کاهش اضطراب نامعقول در افراد بود. یکی از روش های موثر برای کاهش اضطراب استفاده از روش آرام سازی عضلانی (تن آرامی) است. هدف این پژوهش بررسی تاثیر آرام سازی عضلانی بر کاهش اضطراب دانش آموز کم توان ذهنی است. روش این پژوهش مطالعه ی تک آزمودنی از نوع ABA با گروه گواه است. ابزار سنجش، آزمون اضطراب اسپنس (نسخه والدین) است پس از پایان پژوهش و ارزیابی ها، این نتیجه حاصل شد که آرام سازی عضلانی تاثیر مثبتی بر کاهش اضطراب دانش آموز کم توان ذهنی گروه آزمایش داشته و دانش آموز گروه گواه که آرام سازی را دریافت نکرده بود، کاهش اضطرابی را تجربه نکرد.

کلیدواژه ها:

اضطراب ، آرام سازی عضلانی ، مطالعه ی تک آزمودنی ، اسپنس