بررسی باورهای عامیانه (اجتماعی و دینی) در شعر جاهلی عرب

باورها و اعتقادات، بخش مهمی از فرهنگ عمومی هر ملت را تشکیل می دهند. برخی از این باورها به عقیده مشهور مشهور بیان بیشتر جنبه های قومی و محلی را بیان می کنند و به عنوان قومیت گران ها، هویت ملی و فرهنگی عاشق گذشته بیان می کنند. اراضی جاهلی، بیشتر بدیع و زیان آوری از تمدن و دانش را از دست داده اند، و این باعث شده که این دسته از باورها بین آنها قابل توجه شناخته شده است. شعر جاهلی همچنین دیوان دانش ها، باورها، آداب و رسوم، اعتقادات و تاریخ و فرهنگ عرب در این عصر به شمار می رود. از این رو، بسیاری از باورهای عامیانه آنها را در شعر این دوره تثبیت شده است. در مقاله پژوهشی، نگارنده به این دسته از باورها در شعر دوره جاهلی پرداخته و بیشتر شعر شاعرانی را مورد توجه و مطالعه قرار می دهد که باورها در آن ظاهر می شود. بر اساس بررسی های به عمل آمده در این مقاله، باورهای عامیانه ی عرب در این عصر و بر اساس شعر شاعران این دوره، به دودسته از باورهای اجتماعی، دینی پرداخته نتایج حاصل از این مقاله نشان میدهد که باورهای بسیاری در جاهلیت وجود داشته است که جنببه خرافی داشته، اما همه ی افراد بدان پایبند نبوده اند؛ چنانکه برخی از شعرا، مطالبی خلاف آنها را در شعر خود آورده اند. همچنین از مهمترین دلیل رواج این باورها در بین اعراب جاهلی، نداشتن درک درستی از علل پدیده ها و جهل و شرک آنان بوده است.

کلیدواژه ها:

شعر جاهلی عرب ، باور عامیانه ، خرافه ، سعد و نحس