تبیین مدل رابطه بین سخت رویی و کارآمدی با نقش میانجیگری تاب آوری در کارکنان اداره کل ورزش و جوانان فارس

هدف پژوهش حاضر تبیین مدل رابطه بین سخت رویی و خود کارآمدی با نقش میانجیگری تاب آوری بوده است. روش پژوهش از نظر هدف ،کاربردی و از نظر ماهیت و روش توصیفی و از نوع همبستگی بود. جامعه مورد مطالعه، شامل تمامی کارکنان اداره کل ورزش و جوانان فارس که تعداد آنها بالغ بر 160 نفر بوده است. که برای تعیین حجم نمونه براساس جدول گرجسی- مورگان 113 نفر به صورت تصادفی طبقه ای انتخاب شدند. ابزار اندازه گیری در این پژوهش شامل سه پرسشنامه خود کارآمدی شرر و همکاران (1982)، سخت رویی کوباسا و همکارانش (1979)، تاب آوری کانر و دیویدسون (2003)، بوده است. که روایی و پایایی ابزار مورد تایید قرار گرفت. نتایج تحلیل رگرسیون و بررسی ضرایب همبستگی بین نشان داد که سخت رویی با خود کارآمدی رابطه مثبت و معناداری دارد. متغیر سخت رویی با تاب آوری رابطه مثبت و معنی دار دارد. بین تاب آوری و خودکارامدی مدیران رابطه مثبت و معنی داری دارد. ابعاد تاب آوری در ارتباط بین متغیر برون زا سخت رویی با متغیر درون زا خود کارآمدی نقش واسطه گری معنی دار دارد.

کلیدواژه ها:

سخت رویی ، خودکارآمدی ، تاب آوری