ارزیابی و طراحی ارگونومیکی پست کاری اپراتور اتوبوس های درون شهری

مسئله اصلی در طراحی پست کاری راننده اتوبوس ، برقراری ارتباطی صحیح میان فرمان ، پدالها و صندلی می باشد ، زیرا موقعیت استقرار این اجزا در پست کاری ، تاثیر مستقیمی را بر روی وضعیت آناتومیکی راننده دارد و عدم برقراری تناسب میان مشخصات طراحی این مجموعه ها ، با مشخصات بیومکانیکی ، آنتروپومتریکی و آناتومیکی انسان ، موجب می شود تا مشکلات عدیده ای مانند : آسیب دیدگی ماهیچه های اسکلتی نواحی پائین کمر و گردن ، اپراتورهای اتوبوس را تهدید نمایند . روشهائی که تاکنون در زمینه طراحی پست کاری اپراتور اتوبوس مورد استفاده قرار گرفته اند ، عمدتا " مبتنی بر نتایج حاصل از تجربیات بوده اند . اگرچه این روشها ، اطلاعاتی را در مورد موقعیت اندامهای اپراتور در پست کاری ، فراهم می کنند ولی هیچگونه اشاره ای به رابطه هندسی موجود میان موقعیت اندامهای اپراتور و عناصر پست کاری ، ندارند . [1] در این مقاله روش طراحی جدیدی مبتنی بر وابستگی های درونی موجود در بین مجموعه های پست کاری ، مطرح شده است . در روش ارائه شده ، طراحی به کمک توابعی انجام می شود که با توجه به روابط هندسی موجود میان متغیرهای طراحی مجموعه های پست کاری و ابعاد آنتروپومتریکی ، تعریف می شوند . مزیت این روش ، انعطاف پذیری بالای توابع طراحی استخراج شده نسبت به اطلاعات آنتروپومتریکی می باشد . این مشخصه ، امکان استفاده از روش طراحی مورد بحث را برای هر جمعیت آنتروپومتریکی فراهم می سازد .

کلیدواژه ها:

پست کاری اپراتور اتوبوس ، استاندارد وضعیت بدن درحین رانندگی اتوبوس ، متغیرهای طراحی پست کاری اتوبوس ، توابع طراحی