کاربرد تصمیم گیری فازی در برنامه ریزی جانمایی تسهیلات

در رابطه بااستقرار و برنامه ریزی تسهیلات فاکتورهای متعددی بصورت کمی و کیفی مطرح می باشند که ممکن است تاثیر آنها بر روی ارتباط بین در برنامه ریزی تسهیلات باعث می شود که بتوان با ترکیب داده های کمی و کیفی مؤثر بر جانمایی تسهیلات متفاوت باشد . استفاده ازنظریه مجموعه های فازی جدول رابطه بین تسهیلات را به صورتی رضایت بخش بدست آورد . در این مقاله یک رویکرد قوی، براساس نظریه مجموعه های فازی، به منظور بهبود فرایند جانمایی تسهیلات پیشنهاد شده است . در این رویکرد از فرآیند تحلیل سلسله مراتبی 2 (AHP) ، برای تعیین وزن های این فاکتورها استفاده ویک برنامه رایانه ای به نام FDARC برای تولید جداول رابطه فعالیتها توسعه داده شده است . جداول توسعه داده شده توسط برنامه دیگری به نام FLAYOUT برای بهبود جانمایی ها استفاده گردیده است . نتایج محاسباتی اثربخشی و کارایی روش را در مقایسه با روشهای مطرح دیگر نشان می دهد .

کلیدواژه ها:

جانمایی تسهیلات ، تصمیم گیری فازی ، فضای مرده ، فرایند تحلیل سلسله مراتبی